نباید اجازه دهیم که آبهای شیرین رودخانه ها بدون استفاده وارد دریا شوند.

اینروزها عده ای بی اطلاع و نا آشنا با دانش روز در روشهای استفاده از منابع آبی تحت تاثیر دشمنان توسعه و اعتلای مملکت سر وصدای زیادی علیه وارد کردن آب کوهستانهای زاگرس به فلات مرکزی ایران به راه انداخته اند. کار به جائی رسیده است که دولت هم از ترس سر و صداهای این گروه دستور داده که طرحهای انتقال آب مسکوت شوند و فقط برای مصارف شرب آب از حوضه ای به حوضه دیگر انتقال یابد. این افراد هوچی وبی اطلاع مطابق معمول بهانه هائی هم نظیر بهم خوردن تعادل محیط زیست را مطرح میکنند که در مقایسه با مزایای طرح های انتقال آب کاملا بی ارزش اند.

در ایران بارانهائی که بر روی کوههای زاگرس می آیند به علت ارتفاع کم خوزستان از سطح دریا بیشتر وارد خوزستان میشوند تا نواحی مرکزی ایران.در خوزستان ما بیش از نیازمان آب داریم که قسمت زیادی از آن بدون استفاده وارد خلیج فارس میشود. این آبهای شیرینی را که ما بدون استفاده هدر میدهیم و اجازه میدهیم وارد خلیج فارس شود را مقایسه کنید با آبهای سطحی در کشورهای دیگربرای مثال در کالیفرنیا که بیش از یک هزار سد بر روی رودخانه ها بسته شده و در نتیجه کشاورزی کالیفرنیا چنان رونقی دارد که قسمت اعظم میوه ایالات متحده را تامین میکند. رودخانه کلرادوئی که در گذشته با حجم بسیار بالائی وارد دریا میشد امروزه بقدری مورد استفاده قرار میگیرد که ورودی آن به دریای آزاد تقریبا به هیچ رسیده است.

ما هم باید با رودخانه هایمان در خوزستان همین کار را بکنیم وگرنه آب بسیار پربهای شیرین آنها وارد دریای شور میشود و به هدر میرود. برگرداندن قسمتی از آبهای کوهستانهای زاگرس به سوی فلات مرکزی ایران نه تنها اقدام نابجائی نیست بلکه بسیار عاقلانه و مفید است. هر کشور دیگری چنین منابع عظیم آب را در دست داشت اجازه نمیداد که آب شیرین قیمتی مفت مفت وارد دریای شور شود.

کسانیکه مخالف اینگونه طرح ها هستند معمولا بلند گوی دشمنان ایران هستند . این دوستان یا کاملا در گیر احساسات منطقه ای و ضد ملی هستند ویا از نظر کلی از دانش امروزی استفاده از منابع آبی بی اطلاع اند.