Wat een duopolie al niet kan doen. Eén werkdag nadat Belgacom aankondigde voor zijn duurste internetabonnement geen teller meer te laten meelopen, maakte ook Telenet maandag bekend een aantal formules met een zogenaamde FUP of Fair Use Policy aan te zullen bieden. In de volksmond heet dat dan 'ongelimiteerd gegevens ontvangen en versturen', al houden de providers gelukkig een stok achter de deur om de echte misbruikers alsnog aan banden te leggen. In de praktijk echter kunnen voortaan ook Belgische surfers zich op het net begeven zonder te moeten vrezen voor een virtuele wegblokkade na x-aantal gigabyte.
Het nieuws werd - onder meer op deze eigenste blog - breed uitgesmeerd, maar het zou fout zijn daaruit te concluderen dat de meeste Belgen zich al ooit zorgen gemaakt hebben over die dekselse downloadlimieten. Het is echter even fout te denken dat de gedeeltelijke afschaffing ervan daarom een non-event is. Geheel volgens het principe van de kip en het ei zijn er immers een aantal diensten en activiteiten die nu pas volop tot bloei zullen kunnen komen. Zonder te beweren dat ik hiermee de volledige lijst afgedekt heb, zet ik er enkele op een rijtje:
1. Films en tv-programma's via het internet
Aan de basis van de hele discussie rond downloadlimieten lag de filmverhuurdienst van Microsoft via de Xbox 360 spelconsole die volgens de Amerikaanse softwaregigant in ons land geen eerlijke kans kreeg. De Zune Video Marketplace biedt je inmiddels ruim 150 films te huur aan (inclusief toppers als Star Trek, The Hangover en Inglorious Basterds). Je krijgt daarbij in veel gevallen de keuze tussen een SD-versie (Standard Definition) of HD-versie, en daar wrong tot nu toe het schoentje. Sommige HD-films zijn makkelijk 15 gigabyte groot, wat ruim de helft is van de downloadlimiet van de oude Telenet ExpressNet- en Belgacom Go-formules (25 GB). Anders gezegd: anderhalve film streamen, en je had je volume van die maand vrijwel opgesoupeerd. Wie echter bij Belgacom of Telenet diezelfde film op aanvraag bestelt, ziet nooit een tellertje meelopen.
De nieuwe ExpressNet-formule, met vanaf juli een limiet van 80 GB, is beduidend guller. Bij Belgacom zien we een gelijkaardige zet: het populaire Go-abonnement wordt opgekrikt naar 75 gigabyte per maand en luistert voortaan naar de naam Internet Favorite.
Ook Sony Computer Entertainment is – via het PlayStation 3-platform – onlangs begonnen met de verhuur van films, zij het voorlopig enkel nog in Frankrijk, Duitsland, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. De PlayStationNetwork Video Delivery Service, zoals de dienst voluit heet, omvat intussen ruim 2.000 films en komt in de loop van dit jaar hoogstwaarschijnlijk ook naar België.
En dan is er natuurlijk nog de iTunes Store van Apple die – in bepaalde landen – ook films en series verhuurt die je met een Apple TV eenvoudig op je flatscreen-tv vertoont. Ook deze dienst is nog niet beschikbaar in België, maar dat is ongetwijfeld slechts een kwestie van tijd.
Meer nog: zonder downloadlimieten kan de VRT - net zoals de BBC in Groot-Brittannië - een deel van zijn archief via het open internet ter beschikking stellen en kunnen bedrijven als Zattoo live televisiestreams aanbieden waarmee ze zich als concurrenten voor de kabelmaatschappijen opstellen. In thuisland Zwitserland biedt Zattoo bijvoorbeeld tientallen zenders aan die anders enkele via kabel, satelliet of ADSL te bekijken zijn. Een experiment in ons land mislukte, onder meer wegens gebrek aan interesse.
2. Backupdiensten
Vorige week nog stelde hadwarefabrikant Western Digital een harde schijf van 2 terabyte (2.000 gigabyte) voor. Dat is al lang geen decadente spielerei meer, want de hoeveelheid gegevens die we op onze pc hebben staan, neemt jaar na jaar enorm toe. Om van de belangrijkste documenten een veilige kopie te hebben, raden buitenlandse blogs vaak aan beroep te doen op een backupdienst die uw kostbare bits en bytes op een internetserver bewaart. In ons land lange tijd een absurd idee, want de kans bestond dat je pakweg de tweede helft van de maand alsnog onbeschermd was omdat je anders simpelweg tegen je downloadlimiet zou aanbotsen. Belgische aanbieders als Bluebackup of Nucleus, die zich tot nu toe noodgedwongen op bedrijven richtten, kunnen voortaan dus ook de privémarkt aanboren terwijl diensten als Dropbox en het Belgische Nomadesk, die bestanden tussen verschillende computers up-to-date houden, nu ook voor een Belgisch publiek perfect bruikbaar worden.
Ook de grote namen uit de VS zullen hier ongetwijfeld neerstrijken. Norton Online Backup bijvoorbeeld, de oplossing van Symantec, biedt de gebruiker standaard 25 GB online schijfruimte, wat ongeveer overeenkomt met zo'n 7.000 digitale foto’s of 125.000 Word-documenten. Indien nodig kan je meer capaciteit aanschaffen. De software is beschikbaar als alleenstaand programma (€ 39,99), maar maakt ook onderdeel uit van Norton 360, de alles-in-één beveiligingsoplossing van Symantec.
“Dankzij de aanpassingen van de providers kunnen gebruikers voortaan snel, veilig en eenvoudig online back-ups uitvoeren”, zegt Christel Van Der Perre van Symantec. Bij een online back-up is immers niet alleen de hoeveelheid data van belang, maar ook de snelheid waarmee je die gegevens kan uploaden. Ook op dat vlak zorgen de nieuwe abonnementsformules voor een verbetering.
3. Videochatten à volonté
Misschien zie je Skype nog steeds als telefoondienst op het internet, maar tegenwoordig kun je er niet alleen gratis de hele wereld mee afbellen maar elkaar ook nog eens recht in de ogen kijken via de webcam. Aangenaam voor wie vrienden of familie in het buitenland heeft, maar natuurlijk verlopen die gesprekken lang niet zo ontspannen als je weet dat er een tellertje meeloopt. Nochtans doet Skype zelf er alles aan om videochatten zo comfortabel mogelijk te maken, onder meer door de dienst in te bouwen in een aantal nieuwe tv-toestellen zodat je vanuit je luie zetel kan videotelefoneren. Dat soort innovaties hoeft in de toekomst de Belgische markt dus niet noodzakelijk links te laten liggen.
4. Podcasten en vodcasten
Dat elke kersverse miss droomt van een mediacarrière is niet alleen een cliché maar vooral ook een anachronisme. Jong talent vindt immers steeds vaker de weg naar het internet waar je met beperkte middelen een potentiëel eindeloos publiek kan bereiken en jezelf in de kijker kan werken. Of je nu spreekt over radio op het web dan wel over podcasts, over web tv dan wel over vodcasts, feit blijft dat het maken en ineenknutselen van dit soort bestanden vaak met heel wat dataverkeer gepaard gaat. Internetlimieten zorgden er lange tijd voor dat je slechts met veel moeite je eigen productie bij sites als YouTube geplaatst kreeg en dat je daarna enkel kon hopen dat surfers een deel van hun schaarse limiet zouden spenderen aan het bekijken of beluisteren ervan. Die rem op de creativiteit is nu grotendeels verdwenen.
Ook hier is het belangrijk te wijzen op de rol van tv-fabrikanten. Zij zien het internet steeds meer als distributiemedium en maken het alsmaare makkelijker om vodcasts op hun toestellen te bekijken. En dan liefst in hoge definitie waarbij de gigabytes zich al snel opstapelen.