* Niewinność...

Jeśli chcesz, urządzimy nasz dom tak pięknie,

Że będziemy mieszkać w nim latem i zimą!

Będziemy patrzeć, jak wokół śnieg topnieje,

A pożółkłe drzewa na nowo się zielenią!

Harmonijne dni i szczęśliwe pory roku

Przejdą na jasną stronę na swej drodze,

Jak te piękne dzieci z wesołego zespołu,

Splecione w grze i trzymające się za ręce.

Przed naszym oknem posadzę różę,

Aby chrzcić dzień jej zapachem i rosą;

Dziecko prowadzi stado bydła posłuszne,

Kładąc na polach jego szczerość naiwną.

Słońce frywolne i księżyc zamyślony

Wokół gładkich pni topoli się owijają,

Zastanawia nas stan ich duszy zmęczony

Który od jasnych dni i wieczorów uzależniają.

Serca nasze tak proste i łatwowierne do otwarcia

Sprawiają, że duchy uroczych bajkowych opowieści

W duszach starych zegarów powracają do życia,

Razem z powietrzem tajemnym, pełnym uprzejmości.

W zimowe wieczory, by lepiej poczuć ciepło ognia,

Postaramy się też oboje pomarznąć troszkę,

W duszach zatańczą nam wtedy wielkie światła

W blasku ich drewna, które wyda nam się radosne.

Poruszeni słodyczą, którą wiosna przynosi,

W kwietniu będziemy niepokojeni snami,

A miłość czule zagra do naszych drzwi,

I będzie liczyć dni białymi kamykami...

~Anna de Noailles

~tłum. Ryszard Mierzejewski