* Po człowieku ...
1 grudnia 2022
Jedną z najsmutniejszych rzeczy w życiu jest dotrzeć do jego kresu, obejrzeć się z żalem za siebie i stwierdzić,
że mogłeś być kimś lepszym, dokonać więcej i mieć więcej.
~Robin Sharma
~ George Redhawk
Po Człowieku, po Człowieku,
Kto powie kwiatom, jak się nazywają?
Po Człowieku, po Człowieku,
kiedy minęła godzina życia ostatniego Człowieka.
Kto powie kwiatom,
jakie są piękne?
Nie będzie dla nich serca,
które by biło.
Po Człowieku, po Człowieku,
czym będzie jeszcze słowo "cudowny"?
Po Człowieku, po Człowieku,
kiedy ostatni z mężczyzn opróżni to miejsce.
Kto powie o Ziemi,
że nie ma sobie równych
i że we Wszechświecie
jest kwiatem Słońca?
Po Człowieku, po Człowieku...
Przyjdźcie więc na to,
przyjdźcie i bądźcie waszymi przyjaciółmi,
i zaśpiewajmy jeszcze raz
w dzisiejszy dzień.
~Esther Granek
Oj, wiersz skłania nas do refleksji nad naszym systemem wartości. Czy to kres człowieka – istoty absolutnej? A może to tylko ustanowienie nowej przestrzeni, tworzenia nowego w odniesieniu do tego, co było?
Mam nadzieję, że nie będzie to ponury koniec bez przyszłości.
No cóż, życie nie jest proste, szczególnie teraz- wojna w Ukrainie, szalejące epidemie, podzielone społeczeństwo, brak perspektyw, spokoju, przewidywalności- to niezwykle trudne przeszkody.
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!