01 czerwca 2017
Niepowodzenie może być wyzwalające, ponieważ nie ma już nic do stracenia.
~Joan Borysenko1.nie będę pustelnikiem wśród półek w dyskontachna kwadrans przed zamknięciem galerii handlowejNomadem z wędrującym na oklep spojrzeniemna okularach przeciwsłonecznych po trzeciej przeceniepić shake’a zaglądając przez słomkę by dostrzecświatełko lub samotność na końcu tunelu2.przejęzyczam się jakbym jadł płatki na suchow poprzek ugryzł się w język próbując przekreślićbudował Wieżę Babel zwijając w rulonikmam w buzi Atlantydę a potop jest ślinąna drogę nie zabieram ze sobą przystaniwypłynę na łzie – wpada do morza chusteczkiby w końcu wejść na wieżę kosmyka – przyczepiłsię na bluzie i został rozbitkiem czułości3.wmawiam sobie że słońce jest pępkiem bez brzuchakobiety noszą gotyk na rzęsach i tipsachdlaczego wczesne ranki zajączek na ścianiekrwawią jasno zachodząc bez ciemnych wyjaśnieńto chciałbym wytłumaczyć wytłumić wśród tłumuprowadzić operacją na otwartej tęczykabriolet jako armię przecież w kolcu różywybija źródło rwącej do bólu czułości. ~Patryk NadolnyDanusiu, znalazłam wiersz młodego poety Patryka Nadolnego, Przesilenie … Motyw przejścia, zmiany, określenia własnej pozycji w rzeczywistości … Trochę dziwny, ale w dziwnych czasach żyjemy ... No cóż, życie naznaczone poczuciem straty pozwala w jakiś sposób oswajać obecność we współczesności …
Długo, bardzo długo oswajam żałobę, ale wierzę, że czemuś to służy … Przez ten cały okres próbuję dopasować kawałki rozbitego lustra do własnych wyobrażeń … ale tak się nie da, to jest trudne i mało prawdopodobne by się udało bez strat złożyć cokolwiek …
Może też trudno było mi zaakceptować fakt, że bliscy niekoniecznie są bliskimi …!? Tak, tak tworzymy różne światy, i każdy ma prawo do własnego kawałka przestrzeni … To wiem, i nie ma znaczenia, co ja myślę i czy z tym się zgadzam! ... jednak zgadzać się nie muszę ...!!!
Ale pewnego dnia przyszedł czas przebudzenia, chyba w mojej głowie nie ma już wojny … Trochę trwało, zanim spotkałam się ze sobą … !
Mimo wszystko zrobiło mi się smutno…
Niegasnące światełko pamięci [***][***][***]. Tak bardzo smutno tu bez Ciebie Siostrzyczko!
1 - Niesamowita surrealistyczna fotografia francuskiego artysty Alastair Magnaldo