3 kwietnia 2021
Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem jest wyjście na zewnątrz,
gdzieś, gdzie jest się zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem.
Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że wszystko jest tak, jak być powinno
i że Bóg chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej, ale pięknej natury.
Jak długo to istnieje, a będzie na pewno zawsze istnieć,
wiem, że we wszystkich okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na każde zmartwienie.
I wierzę mocno, że natura potrafi ukoić każde cierpienie.
~Anne Frank
~ Debra & Dave Vanderlaan
Natura jest świątynią, kędy słupy żywe
Niepojęte nam słowa wymawiają czasem.
Człowiek śród nich przechodzi, jak symbolów lasem,
One zaś mu spojrzenia rzucają życzliwe.
Jak oddalone echa, wiążące się w chóry,
Tak sobie w tajemniczej, głębokiej jedności,
Wielkiej — jako otchłanie nocy i światłości —
Odpowiadają dźwięki, wonie i kolory.
Są aromaty świeże, jak ciała dziecinne,
Dźwięczne i niby łąki — zielone; są inne
Bogate i zepsute — silne, tryumfalne,
Które się rozlewają w światy idealne,
Jak ambra, benzoina, jako piżma wonie,
Gdzie duch przenika zmysły i wzajem w nich tonie.
~Charles Baudelaire Tłum. Antoni Lange
Przed moim domem był las. Już go nie ma! Z bólem serca przyjmowałam hałas pił łańcuchowych i bezdusznych ludzi. Ślepo wykonywali polecenia. W mgnieniu oka spustoszyli teren, dom, z którym związane były ptaki, zwierzęta. Łzy same płyną! Byłam nawet świadkiem narodzin dzików i roli całej rodziny dzików w przygotowanie legowiska. Przyroda była obok i razem z nami z jej dźwiękami, kolorami, zapachami. Oj tak, różne zmysły przenikały się wzajemnie.
Dzisiaj jest paskudny beton , tysiące metrów betonu! Jaki świat sobie fundujemy?
Pozostały tylko wiersze, a w nich natura jako las - symboli połączonych w głęboką jedność . ..
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!
_____________________
Obawiam się, że już niedługo natura będzie dla nas nieosiągalna. Szczątkowe obrazy drzew, łąk, czystych wód będą dziwem nad dziwami, sprawią wrażenie mistycznej i już nieosiągalnej przeszłości. Przyjdzie uronić łzę, że człowiek zgotował sobie tę katastrofę.
Danusiu, Tato, Babciu, Dziadku, Wujku- dla WAS światełka mojej pamięci i wdzięczności [*]