* Niespokojne pragnienie...

Tu jest jeszcze lato, ciepło, światło,

Odrodzenie roślin, proste i spokojne,

Żywe poranki, ciepłe noce, dni powolne,

A radość i udrękę do duszy dodano.

Tu jest czas marzeń i słodkiego szaleństwa,

Gdzie serce pijanym dniem pachnie,

A smutek wpisany jest w codzienną nadzieję,

Nagłe narodziny i rozkwit dobrego życia.

W kwitnącym powietrzu serca unoszą się i baraszkują.

- Serce moje, czy oczekujesz teraz upalnych dni,

Czy to jest jasne obudzenie zdumionych dzieci,

Które się rozglądają, unoszą, rozkładają ręce i śmieją?

Czy to jest naiwny wzlot i marzenia skaczące,

Pełne swych uniesień i dręczących szoków,

Czy smak minionych i łaskawych czasów,

Gdy dusza bez wysiłku czuła rosnącą energię?

Ach! Serce moje, nie będziesz już mieć innej dobroci,

Żadnej nadziei na Miłość i gry, w których uczestniczysz,

A przecież wiesz, że zło, jakie ze sobą przynosisz,

Ten bóg w pełni poirytowany, do walki prowadzi...

~Anna de Noailles

~ tłum. Ryszard Mierzejewski