* Systern

01 grudnia 2012

Jag hade en gång en syster, ett gyllene barn. I staden försvann hon för mig i mängden. Ser jag bland svarta granar ungbjörken skaka sina gyllne lockar, minns jag min syster. Står hon storögd bland träden med klappande hjärta, sträcker hon ut sina händer mot mig? Syster, min syster, vart förde de dig? Vilka vällustdrömmar kan du drömma på trötta bäddar? Hjältebarn, lyckobarn! Vi vänta tillsammans på sagornas dag. /z tomu Edith Södergran „Rosenaltaret”, 1919/

Ten piękny wiersz skandynawskiej poetki Edith Södergran mówi Danusiu o wielkim duchowym związku między siostrami:

Miałam kiedyś siostrę, dziecko złote. Zniknęła mi w miejskim tłumie. Kiedy widzę wśród czarnych świerków młodą brzozę, która potrząsa złotymi lokami, przypominam sobie swoją siostrę. Stoi między drzewami z szeroko otwartymi oczami, z bijącym sercem, wyciąga do mnie ramiona. Siostro, moja siostro, dokąd cię wyprowadzili? O jakich zmysłowych marzeniach śnisz w swoim zmęczonym łożu? Dziecko odwagi, dziecko szczęścia! czekamy razem na baśniowy dzień.
~Edith Södergran

Magiczne światełko pamięci dla Ciebie Danusiu [***]

*/grafika z Internetu/