5 czerwca 2022
Większość ludzi jest jak opadłe liście, które rozwiewa wiatr. Krążą w powietrzu, a potem spadają na ziemię. Ale nieliczni są jak gwiazdy, które poruszają się po ustalonym kursie, gdzie nie może ich dosięgnąć wiatr. Mają prawo i kierunek w sobie.
~ Hermann Hesse
~ Dennis Kroß
Kto stworzył świat?
Kto stworzył łabędzia i czarnego niedźwiedzia?
Kto stworzył pasikonika?
To znaczy, tego tutaj pasikonika —
tego, który właśnie wyskoczył z trawy,
tego, który je cukier z mojej dłoni,
który rusza żuchwą do przodu i do tyłu zamiast w górę i w dół,
który rozgląda się ogromnymi oczami.
Teraz podnosi swoje blade ramiona i starannie myje swoją twarz.
Teraz otwiera skrzydełka i szybuje w powietrzu.
Nie wiem dokładnie czym jest modlitwa.
Wiem jednak jak uważnie patrzeć, jak położyć się
w trawie, jak ukląc na łące,
jak próżnować i zapaść w błogostan, jak spacerować po polach,
na czym właśnie zeszła mi większość dnia.
Powiedz mi, co innego miałam do roboty?
Czyż nie jest tak, że wszystko umiera w końcu i zbyt szybko?
Powiedz mi, co zamierzasz zrobić
z twoim własnym, jedynym, szalonym i bezcennym życiem?
~Mary Oliver
~tłum. Janusz Solarz
Zakochałam się w poezji Mary Oliver. I jak napisał Harvard Review „Poezja Mary Oliver to doskonałe antidotum na przerost cywilizacji. To jest poetka mądra i szczodra, a jej wiersze pomagają nam spojrzeć intymnie i z bliska na świat, który nie jest naszym dziełem, ale którego tajemnice jesteśmy w stanie zniszczyć.”
Każdy z nas powinien zastanowić się, co zamierza zrobić z własnym, jedynym, szalonym i bezcennym życiem. Uciekamy od tych problemów, a później na jakimś etapie swojego życia uświadamiamy sobie, że żyjemy sztucznym życiem, karmimy się mrzonkami. Nasze życie jest puste, wygląda zupełnie inaczej niż tak naprawdę byśmy chcieli.
Może warto przyłączyć się do apelu poetki by podjąć próbę godnego życia, by odnaleźć siebie w rytmach przyrody. Przecież jesteśmy częścią natury i nie powinniśmy być obojętni na jego piękno.
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!
___________________
Spokojniej, ciszej i mniej…, to moja dewiza, pozwalam sobie na infantylność. Miły gest, uśmiech, dobre słowo, powściągliwość w osądach.Siostrzyczko, coraz mniej jest wokół mnie, ale jeszcze częściej zachwycam się naturą, otaczającym mnie pięknem naszego ogródka. Każda roślinka, ptaki mają u nas nieograniczone prawa.Proszę opiekuj się nami [*]