01 października 2014
~ Daniel Naborowski
Pamięć o Tobie Danusiu trwa we mnie. Twoja twarz jest moją. Jesteśmy tak bardzo do siebie podobne. Nawet gesty, mimika, podobny punkt widzenia w wielu sprawach … Nie ocaliłam Twojego życia, ale dopóki ja żyję, to przedłużam Twoje istnienie. Moja uporczywość pamięci jest trwała i nie zaprzeczy tej prawdzie!!! Nie mogę Danusiu zapewnić, że będzie ona trwała przez pokolenia. Ja nie mam potomków i nie mam komu przekazać moich wartości, szacunku do pamięci…
Widzę oczami wyobraźni wielkie dzieło Salvadora Dali "Wytrwałość pamięci” i/lub "Miękkie zegary" i/lub „Uporczywość pamięci”, które przywodzą mi na myśl obszary niedoskonałej ludzkiej pamięci, z której jakże często wycieka wdzięczność, dla tych, których już nie ma ...
Obrazek jest moją interpretacją pamięci, przemijania ludzkiej egzystencji… dla Ciebie Siostrzyczko.
Najjaśniejsze światełka pamięci [***][***][***] Kocham i bardzo mi Ciebie Danusiu brakuje … bardzo…!