* Wir czasu ...

01 lutego 2020

Jenta śni, „…czasy plączą się i zachodzą na siebie. Jak mogłam kiedyś wierzyć, że czas płynie? To śmieszne. Teraz jest oczywiste, że czas wiruje, jak spódnice w tańcu.”[1]

1 maja 2004 roku – wspaniały moment tego wiru czasu – pierwszy dzień Polski w Unii Europejskiej. Prawdziwy powód do dumy, dumy z tego, że jesteśmy w tej europejskiej Rodzinie, dumy, że jesteśmy Polakami. Czas podziału i zdrady zapoczątkowany jeszcze w Jałcie zakończył się.

23 stycznia 2020 roku – pierwszy dzień wychodzenia Polski z Unii Europejskiej. Czarny dzień polskiej demokracji, której praktycznie już nie ma, gdyż został domknięty ostatni etap demontażu demokratycznego państwa. W jego miejsce powstaje zupełnie inny porządek polityczno-prawny, na pewno nie demokratyczny. Jaki? Wkrótce się okaże – teraz jesteśmy na etapie funkcjonowania dwóch porządków polityczno-prawnych. Jedyny ratunek w KE i TSUE – jeśli oni nie powstrzymają tego szaleństwa prawicowych oszołomów, prawników ignorantów[2] i ich „zbawcy narodu na emeryturze”, to będziemy mieć dyktaturę na wzór Trzeciej Rzeszy z jej początkowego okresu. Zainteresowanym polecam lekturę w OKO.press.[3]

Na zdjęciu poniżej radość posłów PIS i prawicowych przystawek po odrzuceniu uchwały Senatu o odrzuceniu noweli ustaw sądowych (tzw. ustaw „kagańcowych”). Zapamiętajmy to zdjęcie[4] i porównajmy z obrazem Jana Matejki „Rejtan – Upadek Polski”.

Czy każdy naród przechodzi fazę szaleństwa, czy też to tylko polska specjalność? Bo szaleństwem jest to, jak w ciągu kilku lat można zniszczyć kraj. Przekreślić pozycję Polski w świecie, unicestwić powiązania międzyludzkie i międzynarodowe, podzielić rodziny, „przeorać” mózgi, zmienić lub wręcz wyłączyć myślenie. Czy ci ludzie ze zdjęcia myślą samodzielnie? Czy podejmują samodzielne decyzje? Nigdy nie stanę z nimi w jednym szeregu, nawet gdy wygrają następne wybory i okażą się „prawdziwymi Polakami”. Nikt nie kupi mojej duszy.

A może moje obawy są zbędne, ów zbawca narodu widzi dalej i lepiej? To może być prawda, jeśli w pamięci obliczył 500+ dla całego kraju. Dedykuję mu więc przydatny cytat z Ksiąg Jakubowych: „Skoro nadeszły tak długo wyczekiwane czasy mesjańskie, to Jakub ma rację, przestały obowiązywać prawa tego świata, prawa Tory. Teraz wszystko jest na opak.”

Gdy w 2015 roku przejęli władzę, wyglądali na takich, którzy wiedzą co robią. Czas wstać z kolan. Mieli się za ludzi Księgi, wydawało się że mają do niej dostęp i wiedzą jak ją czytać[5]. Byli pewni, że przenikną zapisaną tam mądrość Boga, odczytają aksjomaty i zbudują raz na zawsze doskonały świat wolny od chorób, niesprawiedliwości, nieszczęść i wszelkiej zarazy w stylu: LGBT czy gender. Już widać, że przegrywają bitwy, że ta mieszanka konserwatyzmu społecznego i narodowego, solidaryzmu, interwencjonizmu, chrześcijańskiej demokracji, populizmu i eurosceptyzmu jest rozczarowaniem dla wszystkich z wyjątkiem przekupionych. Księgę znalazł niepiśmienny niemowa Gauche, dla którego zapisany tam wzór na udoskonalenie świata był tylko mrowiem maleńkich, czarnych znaczków. Nie potrafił przeczytać i artykułować dźwięki, aby rozpocząć proces naprawy świata. Oni nie są w stanie znaleźć Księgi, bo żeby ją odnaleźć, trzeba być bez grzechu, mieć czyste intencje; żeby ją odczytać nie można być analfabetą - trzeba mówić, a nie krzyczeć.

Głęboko wierzę, że w końcu oni przegrają, skończą na śmietniku historii, będą politycznymi trupami. Bo Polska to otwarty na różnych ludzi i ich światopoglądy, laicki, europejski, o silnej demokracji kraj. To zaprzeczenie Polski ksenofobicznej, zaściankowej, katolicko-narodowej, wsobnej, ziemniaczano-buraczanej, nieufnej w stosunku do wszystkiego co inne. Moja Polska to szklany dom, a nie lepianka z zapadłej wsi. Mój Bóg to wszechogarniająca siła wypełniająca wszechświat, a nie odpustowo-jarmarczny świątek. Nadejdzie czas naprawy kraju, odwrócenia złego prawa, umocnienia konstytucji, uprzątnięcia tej stajni Augiasza; będziemy silniejsi i odporniejsi na zakusy kolejnych „dyktatorków”.

„Tam skąd patrzy Jenta nie ma żadnych dat, nie ma więc czego świętować ani czym się przejmować. Jedynym znakiem czasu są mijające ją smugi, niewyraźne uproszczone do kilku cech, nieuchwytne, pozbawione mowy, ale za to cierpliwe. To są właśnie Umarli.”

Autor: Halina K.

____________________________________