1 września 2022
Człowiek dobrze się mający jest na płaszczyźnie duchowej bez szans.
Głębia to wyłączny przywilej tych, którzy cierpieli.
~ Emil Cioran
~Julien Douvier
Jedynie, ukochana, błagam twej litości
Z głębi przepaści mrocznej, gdzie serce me kona!
Wszechświat to czarny, nad nim z ołowiu opona,
Tam przestrach i bluźnierstwo nurza się w ciemności.
Słońce bez żaru nad nim wznosi się pół roku,
Drugie pół roku ziemię okrywa noc czarna.
Jest to kraj bardziej nagi niż ziemia polarna;
Ni zwierza, ni zieleni, ni drzew, ni potoku!
I nie ma zgrozy większej, straszniejszej na ziemi
Nad zimną srogość słońca z blaski lodowemi
I ową noc bezmierną wiecznego chaosu.
Zwierzętom najpodlejszym zazdroszczę więc losu,
Bo sen je w odrętwiałość bezmyślną spowija:
Tak z wrzeciona się wolno nić czasu odwija!
~ Charles Baudelaire
~tłum. Stanisław Korab-Brzozowski
Baudelaire postać niezwykła, niedopasowana do rzeczywistości, a rozpaczliwie szukająca swojego miejsca na ziemi. To On bezlitośnie rozprawiał się z hipokryzją i tabu cywilizacji mieszczańskiej. Za pięknymi fasadami gmachów kryło się przerażające cierpienie i nędza.
Może dzięki temu, jego niepokornej duszy, skrajnie pesymistycznej osobowości potrafił jak żaden inny poeta wykreować wizję człowieka, ukazać jego nędzę, brzydotę, wewnętrzne studium jego przeżyć odległych od przyziemnej codzienności. Uważał, że twórca jest zdolny do odczytywania znaków ukrytych w otaczającym go świecie- łączenie widzianego z niewidzialnym.
Wołam z głębin, a wszystko i tak wiruje w rytm życia i śmierci!
Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!