Embedded Files
01 marca 2018
Cierpienia nie da się opowiedzieć – nie ma smaku, barwy ani kształtu. Jest tylko ciężarem, który nosi się w każdej komórce ciała.
~ Hanna Kowalewska, Kapelusz z zielonymi jaszczurkami
Ach, jak mi smutno! Mój anioł mnie rzucił, W daleki odbiegł świat, I próżno wzywam, ażeby mi zwrócił Zabrany marzeń kwiat. Ach, jak mi smutno! Cień mnie już otacza, Posępny grobu cień; Serce się jeszcze zrywa i rozpacza, Szukając jasnych tchnień. Ale na próżno uciszyć się lęka I próżno przeszłość oskarża rozrzutną... Cięży już nad nim niewidzialna ręka - Ach, jak mi smutno!
~Adam Asnyk, Ach, jak mi smutno!
~ HK 2018 Anioł Kopenhaga
Och, Danusiu są chwile …, i mój smutek nie ma granic. Strach już dawno zamieszkał w moim sercu … Niby mam poczucie bezpieczeństwa, bo jest blisko Jurek, ale nagle dzieje się coś niezrozumiałego, coś co burzy mój spokój; rozpadam się na kawałeczki ... Dzień miesza się z nocą … Nie byłam gotowa na przyjęcie cierpienia. Tak trudno zaakceptować mi fakty i pogodzić się z nimi. Dobre to, że nie ma już we mnie złości …
Mam nadzieję, że kiedyś spojrzę na wszystko inaczej, a to zapewne stanie się początkiem nowego, jaśniejszego życia.
Tak bardzo brakuje mi siostrzanego wsparcia, szczerych rozmów, babskich pogaduszek … Dzisiaj zapewne siedziałybyśmy przy naszym ulubiony torcie Marcello …
Siostrzyczko bądź szczęśliwa w tym innym wymiarze … Urodzinowe światełka [*]
Google Sites
Report abuse