* Nie wracam do niej…

~Tatyana Markovtsev

Nie wracam do niej w myślach, w mowie

Nie szukam gamy jej kolorów

Myśl moja krąży według wzoru

Że Przeszłość ma prawo wypłowieć

A co mi Teraźniejszość daje?

Z Przeszłości się wywodzi przecież

Proste następstwo w Czasu świecie

Przyszłość - z nadzieją się rozstaje

Więc ...wściekłość jest najlepszą cechą

By Teraźniejszość trzymać w ryzach

Na tym padole łez i śmiechu

Swe Szczęście z koralików nizać

Bo ...ile jeszcze mam oddechów

I na jak długo ważna wiza?

~Alexander Czartoryski

Czasami następuje zmęczenie materiału. Łzy napływają do oczu, gdy tak nanizam na nitkę nadziei te koraliki szczęścia. Nie chcę przeżyć swojego życia bezrefleksyjnie z dnia na dzień. Chcę odczuwać wszystkimi zmysłami, to co dobre i złe.

Wszystko to, co nagromadziło się i składa się na moje odczuwanie. Przychodzą chwile zwątpienia - fałszywe koraliki, które burzą moją czasoprzestrzeń.

No cóż, te dokuczliwe elementy staram się obchodzić i już nie wgłębiać się z taką pasją, jak jeszcze rok temu - Bo ...ile jeszcze mam oddechów ... ?

Every step of the way … Siostrzyczko, zawsze w moim sercu!

3 marca 2021

Google Sites

Report abuse