ถึงจะเหงา..แต่เราก็เลือกนะ

Post date: 03-Jul-2011 11:46:23

มีเพื่อนๆ น้องๆ หลายคน ที่ช่วงนี้ก็มีอายุอานามเริ่มมากขึ้น แต่ยังโสดสนิทอยู่ ภายนอกดูเข้มแข็ง (ไม่เป็นไรฉันอยู่คนเดียวได้) แต่ภายในก็แอบหวั่นไหว (เมื่อไหร่น๊าจะมีแบบรถไฟฟ้ามาหานะเธอบ้าง) ไม่ใช่แค่เพื่อนๆ หรอกนะ แต่เราเองก็โสดสนิทเหมือนกัน ก็เลยมักโดนถามบ่อยๆ ว่า ทำไมไม่ลองจีบใครดูบ้าง อย่าเลือกมากนักสิ ไม่มีใครโดนใจบ้างเลยเหรอ คนที่ถามเหล่านั้นก็มักได้รับคำตอบว่า มีแล้วไม่ดี..ไม่มีดีกว่า..ขอใช้เวลาค่อยๆ มองหา..เพราะที่เราอยากได้คือภรรยาไม่ใช่กิ๊กเคยมีคนแซวว่า "สงสัยคู่แท้ของเรายังไม่เกิด" แต่อันนั้นยังไม่แรงสะใจเท่าอันนี้ นะ "ไม่ใช่ยังไม่เกิด คู่แท้มันน่ะเกิดแล้ว แต่ตายไปแล้วเมื่อวานนี้" โห ให้กำลังใจกันแบบได้ใจมากคำถามต่อมาจึงมักตามมาว่า แล้วอยู่คนเดียวได้ยังไง ไม่เหงาบ้างเหรอ น่าจะลองเปิดโอกาสให้ตัวเองบ้าง เราก็มักถามกลับไปว่า แล้วจะให้ทำยังไง เพื่อนๆ บางคนก็จะแนะนำให้ลองคบคนนั้นดู ลองคบคนนี้ดู เราก็จะตอบไปว่า แบบนั้นเราไม่เอาหรอก ถ้าลองคบไป มันไม่ใช่ ต้องเลิกกัน ไม่ฝ่ายใดฝ่ายนึง หรือทั้งสองฝ่าย ก็ต้องเสียใจนะ (เราเป็นพวกแพ้น้ำตาผู้หญิงซะด้วยสิ)ไม่ใช่เราไม่มองใครนะ แต่เราเลือกมองแบบเพื่อน ใช้ชีวิตร่วมกันแบบเพื่อน มันสบายใจดี เห็นตัวตนของกันและกัน ไม่ต้องเสแสร้ง แกล้งทำดีต่อกันเพื่อให้อีกฝ่ายชอบ ถ้าคนนั้นคือคนที่ใช่ มันก็ใช่เองแหละ แต่ถ้ายังไม่ใช่ ก็ไม่ต้องเสียใจอะไร เพราะที่เรามีอยู่คือเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึง ที่ยังคบกันต่อไปได้เรื่อยๆสำหรับเรา เราว่าค่านิยมตอนนี้มันแปลกๆ นะ ไม่ว่าจะถามใครว่า อยากได้คนที่รักเราชั่วคราวหรือรักเราแบบชั่วกาล.. คงได้คำตอบเหมือนๆ กันว่า ก็ต้องอยากได้คนที่รักเราตลอดไป คนที่จะอยู่ด้วยกันนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ (ในงานแต่งงานคริสเตียนจะใช้คำว่า จะครองรักกันจนกว่าความตายจะแยกจากกันไป)

แต่ตอนเริ่มต้นความสัมพันธ์ กลับเริ่มจากความประทับใจชั่ววูบ แล้วก็ใช้วิธีลองเปิดใจคบๆ ดู ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าคนๆ นั้นคือคนที่ใช่ของเราและเราคือคนที่ใช่ของเขาหรือเปล่า (แค่ลองคบดูก่อนเผื่อจะใช่) แล้วส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ แล้วก็เลิกกันไป แล้วก็มานั่งเสียใจให้เราปลอบ

ยอมเสียเวลาเลือกนานๆ ดีกว่าไม๊ จะได้ได้คนที่จะอยู่กับเราไปนานๆ ตลอดไปไง..

จากใจผู้ชายยอดยุ่ง

Create Date : 04 มีนาคม 2553