เกลียดแก..ตามกระแส (ว่ะ)

Post date: 03-Jul-2011 11:48:03

วันนี้ขออนุญาตเขียนถึงเรื่องราวแรงๆ ซักเรื่องหนึ่ง ให้เข้ากับบรรยากาศบ้านเมืองช่วงนี้ครับ

เรื่องของเรื่องมันเกิดจากเสียงที่ได้ยินจากทีวีเมื่อคืน แล้วก็ความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัว แล้วก็เลยกลายมาเป็นบทความในเช้านี้ (14 มีนา 53) แต่จะเป็นเสียงอะไร คงต้องขอเก็บไว้บอกตอนท้ายเรื่องครับ

ในชีวิตของผม ได้ผ่านช่วงเวลาที่ต้องทุกข์ใจจากการถูกคนเข้าใจผิดมาหลายต่อหลายครั้ง ตั้งแต่มัธยม มหาวิทยาลัย ที่ทำงานเก่า ผมอยากหยิบยกเหตุการณ์นึงมาเล่าไว้ในบทความนี้ เหตุการณ์ที่ผมแว๊บขึ้นมาในหัวตอนที่ได้ยินเสียงจากทีวีเมื่อคืนพร้อมกับชื่อบทความนี้ครับ

ในช่วงที่ผมอยู่มหาวิทยาลัย จะด้วยเหตุใดก็ไม่ทราบได้ มีเพื่อนๆ กลุ่มนึงไม่พอใจผม จากสาเหตุใดก็ไม่ทราบเช่นกัน (นิสัยไม่แคร์สื่อมีมาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัยแล้วครับ) เป็นเวลาเกือบสองปีที่ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่ามีข่าวลือต่างๆ มากมายเกิดขึ้นเกี่ยวกับตัวผมในภาควิชา ด้วยความที่เอาแต่ทำกิจกรรมมหาวิทยาลัย รู้จักเพื่อนไปทุกๆ ภาควิชา เลยไม่ค่อยได้กลับมาสนใจภาควิชาตัวเองซักเท่าไหร่

กว่าจะมาถึงบางอ้อ ก็ตอนปีสามปลายๆ แหละครับ ที่ผมเริ่มกลับมาสนิทกับเพื่อนๆ ในภาคอีกกลุ่มหนึ่ง วันดีคืนดีเมื่อเราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ก็มีเพื่อนในกลุ่มคนนึง พูดกับผมไว้แบบนี้ครับ (ขออนุญาตปรับบทสนทนาให้ดูสุภาพขึ้นนิดนึง ถ้าท่านใดอยากได้อรรถรสในบทพูด กรุณาเปลี่ยนคำสรรพนามตามที่ท่านคิดว่าเพื่อนสนิทกันคุยกันนั่นแหละครับ)

เพื่อน "บอกตรงๆ นะ เมื่อก่อนเราโคตรเกลียดแกเลย (ว่ะ)"

ผม "อ้าวเหรอ (ตอบด้วยเสียงนิ่งๆ) ทำไมล่ะ เกลียดเราเรื่องอะไร"

เพื่อน "ไม่รู้ดิ ไม่มีเหตุผล"

ผม "อ้าวววววววววว ไม่รู้แล้วมาเกลียดกันทำไม (วะ)"

เพื่อน "เอ่อ ก็เห็นเค้าเกลียดแกกัน ก็เลยเกลียดบ้าง ตามกระแสเค้าไปน่ะ"

ผม ".... (เริ่มอึ้ง พูดไม่ออก)"

เพื่อน "ก็มันมีกระแสข่าวลือเกี่ยวกับแกตั้งเยอะแยะมากมาย แกไม่เคยรู้เรื่องเลยเหรอ"

ผม "ไม่รู้อ่ะ"

เพื่อน "เออ ดี เราไม่บอกนะว่ามีเรื่องไรบ้าง แต่สิ่งที่อยากบอกคือ วันนี้พอได้มาสนิทกัน ที่เค้าลือกันเกี่ยวกับแก ไม่เห็นมีเรื่องไหนจริงเลย (ว่ะ)"

ผม "เออ ขอบคุณนะ"

จบบทสนทนานี้ ก็มีเพื่อนอีกคนหนึ่งในกลุ่มที่นั่งอยู่ด้วย เฉลยให้ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น เค้าเล่าให้ฟังว่า เพราะว่าผมไปทำตัวเด่นกว่าคนๆ นึง คนนั้นเลยไม่พอใจ แล้วก็เริ่มแพร่ความไม่พอใจของเค้าไปในกลุ่มนั้น กลุ่มนั้นก็เลยพยายามหาทางแกล้งให้ผมเจ็บใจ ให้ผมโกรธ ไม่สบายใจ เริ่มจากแกล้งเรื่องเล็กๆ แต่ด้วยนิสัยไม่แคร์สื่อ (ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าโดนแกล้ง) ความไม่พอใจก็เลยบังเกิดกับกลุ่มนั้นจริงๆ จังๆ แล้วก็เริ่มแกล้งหนักข้อขึ้น แต่ก็เหมือนเดิม ผมไม่สะทกสะท้าน (ไม่ได้เก่งนะครับ ไม่รู้เรื่องเลยตะหาก) สุดท้ายไอ้สิ่งที่เค้าพยายามแกล้งๆ กันมันก็สะสมกลายเป็นข่าวลือไม่ดีไปถึงเพื่อนๆ คนอื่นๆ ในภาค เป็นที่มาของคำว่า "เกลียดตามกระแส" ครับ

ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่าคนเรา เกลียดกัน..ตามกระแส ได้ด้วย ทำอย่างกับเป็นแฟชั่นยอดฮิตแน่ะ

เอาล่ะครับ ผมจะเฉลยละว่า เสียงอะไรที่ผมได้ยินเมื่อคืน (ผมว่าบางคนคงพอเดาได้แล้วล่ะครับ) มันคือเสียงของกลุ่มผู้ชุมนุมกลุ่มหนึ่ง ผ่านทางช่องทีวีของคนกลุ่มนั้น

เสียงนั้นกำลังด่าทอคนๆ หนึ่ง ประกาศความเกลียดชังให้คนที่มาร่วมชุมนุมได้ฟัง ที่สำคัญ คนในที่ชุมนุมได้ฟังต่างก็โห่ร้องด้วยความสะใจ ประหนึ่งว่าเกลียดชังคนๆ นั้นมากว่าร้อยๆ ปี มีความแค้นฝังลึกอันไม่อาจให้อภัยกันได้

ความคิดที่ผมแว๊บเข้ามาในหัวตอนนั้นคือ "มีสักกี่คนนะ ในกลุ่มผู้ชุมนุมนั้น ที่รู้จัก ... (คนที่ถูกด่าออกทีวี) ... จริงๆ หรือว่าคนเหล่านั้น ได้ยินได้ฟังเรื่องราวของคนนั้น ผ่านทางคนที่อยู่เป็นเวที โดยไม่เคยแม้แต่รู้จัก เห็นหน้า ได้ยินเสียงของคนที่ถูกด่าทอเลย"

เกลียดแก..ตามกระแส (ว่ะ)

ป.ล. ผมไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดนะครับ แค่อยากเสนอความคิดที่ปิ๊งแว๊บเข้าในหัวเมื่อคืนแค่นั้นครับ

Create Date : 14 มีนาคม 2553