Embedded Files
A función de nutrición no ser humano
A función de nutrición no ser humano
O ser humano é un ser vivo pluricelular. As células traballan xuntas para a súa supervivencia, repartíndose o traballo: unhas encárganse dunha tarefa e outras doutra diferente. Para poderen facelo, as células organízanse en tecidos e estes en órganos, e estes, á súa vez, en aparatos e sistemas.
Os aparatos e sistemas realizan diferentes funcións de modo coordinado para que o corpo funcione e se manteña san.
A función de nutrición componse de aparato dixestivo, aparato respiratorio, aparato circulatorio e aparato excretor
Na dixestión, o corpo convirte a comida en nutrintes e outras substancias necesarias para a nosa boa saúde.Para podelo facer, necesitamos comer de forma equilibrada e sa. Aquí tedes unha pirámide alimentaria na que están representados os alimentos que podemos consumir. Abaixo, os máis necesarios; enriba dela tedes alimentos opcionais, ocasionais e de consumo moderado.
Fixádevos que abaixo fala de actividade física (o deporte é opcional), equilibrio emocional (a saúde mental é importante. Lembrade o que dicían os antigos romanos: “Mens sana in corpore sano”. “Balance enerxético” quere dicir que temos que ter en conta a nosa actividade real para comer ben. Técnicas culinarias (de cociñado) saudables: mellor cocer o polo que freílo.
Mediante a función de nutrición o organismo:
Obtén enerxía para realizar as funcións vitais.
Obtén substancias, é dicir materia, que usa como materiais para reparar tecidos e medrar, ou para regular funcións e manterse san. Por exemplo o calcio é necesario para que os ósos estean fortes, e o ferro para o bo funcionamento do sangue.
Ademais, ao realizar a función de nutrición prodúcense substancias de refugallo que son expulsadas porque son moi perigosas para o noso organismo.
Para realizar a función de nutrición é necesario que colaboren varios aparatos que realizan diferentes procesos:
1- Explica coas túas palabras o dito: “Mens sana in corpore sano”.
2-Que fai o corpo na “nutrición”?
3-Explica o que significa ter un estilo de vida saludable.
4- Que aparatos están relacionados coa función de nutrición?
5-Debuxa no teu caderno unha pirámide nutricional.
Aparato dixestivo: realiza a dixestión. Nel tomamos alimentos e auga do exterior. Cando comemos alimentos como pan, froita, zumes, iogures ou carne non están nunha forma que o corpo os poida empregar. Os alimentos e os líquidos que inxerimos teñen que transformarse para que sexan útiles para o noso corpo. A dixestión é o proceso polo que os alimentos e as bebidas que tomamos se descompoñen en partes moi pequenas, os nutrientes, que o corpo pode usar para obter materia e enerxía. Os materiais sobrantes expúlsanse polo ano formando as feces. O aparato encargado de realizar a dixestión é o aparato dixestivo.
Aparato respiratorio: realiza a respiración; é dicir, obtén o osíxeno necesario para as súas células. A través do aparato respiratorio aspiramos aire do que extraemos osíxeno. A súa vez, o dióxido de carbono que producen as células do noso corpo chega ao aparato respiratorio e é expulsado ao exterior.
O osíxeno e os nutrientes incorpóranse ao aparato circulatorio que os transporta por todo o corpo ata chegar a todas as células que forman o noso corpo.
O aparato excretor, formado polo aparato urinario e outros órganos excretores: realizan a excreción; é dicir, expulsa os materiais que non necesitamos (o lixo do corpo).
O aparato urinario elimina do sangue outras substancias de refugallo que se expulsan a través dos ouriños. O fígado e as glándulas sudoríparas eliminan do sangue o resto das substancias de refugallo.
Mira a seguinte presentación sobre a Nutrición A Nutrición
Órganos do aparato dixestivo
O aparato dixestivo está composto por:
O tubo dixestivo: é un tubo continuo que comeza na boca e remata no ano. Divídese en varias partes: boca, esófago, estómago, intestino delgado, intestino groso e ano.
As glándulas anexas: segregan zumes que pasan ao tubo dixestivo e axudan no proceso de dixestión. As máis importantes son as glándulas salivares, o fígado e o páncreas.
A dixestión
Grazas aos zumes das glándulas e aos movementos aos que se someten durante o tránsito polo tubo dixestivo, os alimentos transfórmanse en nutrientes que pasan ao aparato circulatorio. As substancias de refugallo expúlsanse en forma de feces. Este proceso ten varias fases:
A través da boca inxerimos auga e alimentos. Nela mastigámolos cos dentes ao mesmo tempo que se mestura coa saliva que segregan as glándulas salivares. A lingua axuda neste proceso. Así se forma o bolo alimenticio (un anaco pequeno, arredondado e húmido de comida) que pode ser tragado. Os humanos adultos teñen 32 dentes: 8 incisivos (curtan), 4 caninos ou canteiros (esgazan), 8 premolares y 12 molares (8 muelas y 4 muelas del juicio que serven para machacar). Aos nenos, lles medran primeiro os chamados "dentes de leite" e están algún tempo con eles, antes de que lles saian os definitivos: chamamos a esta dentadura "de leite", porque coincide coa lactancia dos nenos.
A farinxe é una estrutura con forma de tubo,que conecta a cavidade bucal e as fosas nasais co esófago (tubo da comida) e a larinxe (tubo do aire)respectivamente, e por ela pasan tanto o aire coma os alimentos, polo que forma parte dos aparatos dixestivo e o respiratorio.
O bolo alimenticio percorre o esófago para chegar ata o estómago.
Cos seus movementos e zumes gástricos, o estómago transforma o bolo alimenticio en quimo, que pasa ao intestino delgado.
O fígado e o páncreas verten os seus zumes ao intestino delgado (bile e zume pancreático). No intestino delgado o quimo transfórmase en quilo. Tamén é aquí onde se absorben a maioría dos nutrientes para pasar ao aparato circulatorio. Os materiais principais que necesitamos son: auga, minerais (ferro, calcio), e vitaminas (A, B, C). Os principais nutrientes son: proteínas (para medrar e reparar os tecidos), hidratos de carbono (producen enerxía), graxas e glucosa (producen moita enerxía).
A continuación, no intestino groso, absórbese a auga e fórmanse as feces. As feces están compostas por substancias de refugallo, é dicir, aquelas substancias que o noso corpo non pode usar para obter materia ou enerxía.
As feces son evacuadas a través do ano.
Hábitos saudables
Estes consellos poden axudarche a manterte san e coidar o aparato dixestivo:
Lava ben as mans antes de manipular alimentos ou de comer.
Sigue unha dieta saudable para a túa idade. Non teñas obsesións con respecto á ser delgado/a. Lembra que o teu corpo vai cambiar e acéptate como es sen complexos. É importante tomar froitas e verduras, peixe, legumes, leite... Tamén beber auga suficiente para manterte hidratado/a. Fai cinco comidas ao día e non esquezas que almorzar ben é moi importante.
Non abuses das chuches e das bebidas con moito azucre.
Mastiga ben antes de tragar.
Mantén un ritmo de vida activo, camiña, fai exercicio físico e/ou deporte.
Cepilla ben os dentes despois de cada comida e visita o teu dentista periodicamente.
O osíxeno e o dióxido de carbono son dous gases implicados na respiración. O osíxeno é un gas que necesitan todas as células para realizar as súas funcións vitais e o dióxido de carbono é outro gas que se obtén como substancia de refugallo. O aparato respiratorio é o encargado de tomar o osíxeno que necesitan as células do aire e de eliminar o dióxido de carbono.
Ao proceso de respiración é o proceso no que aspiramos e expulsamos aire a través do aparato respiratorio.
4.
Aparato respiratorio
Os órganos do aparato respiratorio
O aparato respiratorio está formado polos pulmóns e unha serie de condutos que conducen o aire ata eles chamados vías respiratorias.
A respiración
A respiración consta de dúas fases sucesivas:
ventilación pulmonar: consta da inspiración e a expiración.
intercambio de gases: ocorre nos pulmóns.
Acontece así:
O aire aspírase polo nariz, onde se humedece e se quenta. Tamén se pode aspirar pola boca.
Despois pasa pola farinxe, a larinxe e a traquea.
A traquea divídese en dous condutos, os bronquios, que conducen o aire aos pulmóns.
Os bronquios divídense á súa vez, unha e outra vez, en condutos máis pequenos dentro dos pulmóns que rematan nos alvéolos. Os alvéolos son pequenos sacos de aire nos que se produce o intercambio de gases co aparato circulatorio. Aquí é onde o osíxeno pasa ao sangue.
Pero, que é o que fai que o aire se mova dende o exterior ata os pulmóns? Este movemento prodúcese grazas á acción de varios músculos: o diafragma e os músculos intercostais (entre as costelas). O diafragma contráese e os músculos intercostais elévanse e ensanchan as costelas. Neste proceso os pulmóns énchense de aire cargándose de osíxeno.
Despois, o diafragma reláxase e as costelas descenden. Os pulmóns deixan escapar o aire que conteñen. O aire que se cargou de dióxido de carbono nos alvéolos percorre o camiño inverso e é expulsado polo nariz ou pola boca.
Hábitos saudables
Respira polo nariz. O nariz quenta o aire e filtra o po e outras impurezas.
Evita fumar ou estar en lugares exposto ao fume do tabaco.
Lava as mans con asiduidade. Así evitarás moitas enfermidades respiratorias.
Evita os lugares contaminados. Durante o tempo de maior contaminación non fagas exercicio físico no exterior.
Evita a sequedade ambiental: o aire seco perxudica á túa saúde.
Aparato circulatorio
O aparato circulatorio é o encargado de levar a todas as células do noso corpo os nutrientes que obtivo o aparato dixestivo e o osíxeno que captou o aparato respiratorio. Ao mesmo tempo recolle as substancias de refugallo que xeran as células. Este proceso de movemento e transporte continuo chámase circulación.
Os órganos do aparato circulatorio
O aparato circulatorio está formado por:
Vasos sanguíneos. Son condutos que percorren todo o corpo.
Do corazón saen as arterias que se dividen sucesivamente para formar vasos moi finos, chamados capilares, que chegan a todos os tecidos do corpo. Os capilares únense de novo para formar veas que regresan ao corazón.
Sangue. É un líquido que se move constantemente polos vasos sanguíneos.
Corazón. É un órgano musculoso e oco que se enche de sangue para bombeala a todo o corpo.
A circulación
A circulación é o proceso mediante o cal o sangue se move por todo o corpo impulsado polo corazón. Consta de dous circuítos:
Circulación pulmonar
O sangue vai dende o corazón ata os pulmóns. Alí cargase de osíxeno e descarga o dióxido de carbono. Despois volve ao corazón.
Circulación xeral
O sangue cargado de osíxeno é bombeado dende o corazón ata todo o corpo. O sangue transporta este osíxeno ata todas as células e recolle o dióxido de carbono que produciron.
E non esquezamos que, tanto na circulación pulmonar como na circulación xeral, o sangue tamén leva ás células os nutrientes que obtivo na dixestión e recolle as substancias de refugallo.
Hábitos saudables
Unha alimentación adecuada axudará a manter o teu aparato circulatorio san, xa que lle achegará os nutrientes que necesita.
Fai exercicio polo menos tres ou catro veces á semana. Deste modo o teu corpo, e en particular o teu corazón, adáptase aos esforzos e fortalécese.
Bebe auga suficiente. A auga axuda ao correcto funcionamento do corazón e regula a presión arterial (a forza que necesita o corazón para vencer a resistencia e chegar a todas partes). A presión arterial alta pode producir moitos problemas; para previla, debemos moderar o consumo de sal e reducirmos a graxa corporal asesorados polo médico.
O aparato excretor
No interior das nosas células prodúcense substancias que o noso organismo non pode aproveitar e que pasan ao sangue. É necesario expulsalas ao exterior para manterse san. A excreción é o proceso polo que se eliminan estas substancias.
No proceso de excreción están implicados:
Os pulmóns, que eliminan dióxido de carbono que contén o sangue a través do aire que expulsamos.
O fígado, que se encarga, entre outras funcións, de eliminar cara ao intestino substancias nocivas que se expulsarán xunto coas feces.
As glándulas sudoríparas, situadas na pel, que poden eliminar algunhas substancias a través da suor.
Os riles, que filtran o sangue para formar os ouriños. Forman parte do aparato urinario.
Os órganos do aparato urinario
O aparato urinario está formado por:
Os riles: órganos que se sitúan na rexión lumbar aos lados da columna vertebral. Nos riles prodúcense os ouriños.
Os uréteres: son condutos que transportan os ouriños producidos nos riles ata a vexiga.
Vexiga: é un órgano no que se acumulan os ouriños ata o momento da micción.
Uretra: é un conduto que conecta a vexiga co exterior.
O funcionamento do aparato urinario
Nos riles penetran venas e arterias que se dividen sucesivamente para formar finísimos capilares a partir dos que se filtra o sangue. Como resultado de filtrar o sangue e eliminar as substancias de refugallo que contén, orixínanse os ouriños. Os riles filtran o sangue continuamente para que non se acumulen substancias tóxicas no corpo.
Os ouriños saen dos riles e viaxan polos uréteres ata chegar á vexiga que serve de depósito.
Durante a micción expúlsanse os ouriños que contén a vexiga ao exterior a través da uretra.
O aparato urinario masculino e feminino son iguais, pero no caso dos homes a uretra é un pouco máis longa porque percorre o interior do pene.
Hábitos saudables
Unha alimentación adecuada axudará a manter os teus órganos excretores sans.
Fai exercicio: a suor tamén expulsa substancias de refugallo.
Bebe auga suficiente.
Non aguantes as ganas de ouriñar.
Usa inodoros limpos e lava as mans despois de ouriñar.
Exercicios
1- Que é a excreción?
2- Que órganos do corpo teñen que ver co proceso de excreción?
3- Órganos e condutos do aparato urinario.
4- Debuxa o aparato urinario.
Page updated
Google Sites
Report abuse