Grzegorz Bugajak, Czy rachunek prawdopodobieństwa jest „teorią przypadku”?

Jeśli za właściwy wyraz intuicji dotyczących przypadku uznamy stwierdzenie, że zdarzenie przypadkowe to takie, którego zajścia nie jesteśmy pewni, wówczas odwołanie się do rachunku prawdopodobieństwa – w próbie skonstruowania racjonalnej „filozofii przypadku” – staje się oczywiste. Jednakże ujęcie takie jest zbyt szerokie: jeśli ruszam w podróż, nie mogę być całkowicie pewien, że dotrę do celu, jednak szczęśliwy kres podróży trudno uznać za przypadkowy. Jednocześnie jest zbyt wąskie: wydaje się, że intuicja ta w ogóle nie obejmuje zdarzeń „bezcelowych” (typu: „wczoraj przypadkowo spotkałem na ulicy kolegę z wojska” – to spotkanie było przypadkowe, bo nie było celem żadnego z nas).

W referacie spróbuję odpowiedzieć na pytanie, jakie jest miejsce rachunku prawdopodobieństwa (i jego interpretacji) w filozoficznej „teorii przypadku”.