ks. dr Tadeusz Pabjan
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, sekcja w Tarnowie
Teoria wielu światów (teoria światów równoległych, teoria wieloświata) postuluje realne – lub, w innych sformułowaniach, jedynie potencjalne – istnienie wielu lub nawet nieskończenie wielu światów, będących zmodyfikowanymi kopiami świata, w którym żyjemy. Teoria ta powstała jako odpowiedź na interpretacyjne problemy mechaniki kwantowej i pierwotnie funkcjonowała tylko w ramach tej teorii, ale dosyć szybko trafiła ona również do innych teorii współczesnej nauki – pomimo tego, że metodo-logiczny status tej teorii jest wysoce dyskusyjny (jest to teoria niefalsyfikowalna, a zatem – zgodnie z przyjmowanymi obecnie kryteriami metodologicznymi – nienaukowa).
Teoria wielu światów powinna jednakże zainteresować teologię (argument ten pojawia się w kilku różnych sformułowaniach w publikacjach ks. Michała Hellera): nieskończona lub choćby znaczna liczba (wszech)światów wydaje się bardziej odpowiadać koncepcji nieskończonego Boga niż tylko jeden (wszech)świat.
W czasie wykładu zostanie zaproponowana prosta, teologiczna interpretacja teorii wielu światów, w której egzystujący poza czasem fizycznym Bóg „widzi” (nieskończenie) wiele (wszech)światów istniejących potencjalne. Z (nieskończenie) wielu potencjalnych światów realne istnienie uzyskuje tylko jeden świat, a o tym, która z potencjalnych historii świata zostanie zrealizowana, decyduje nie Bóg, lecz obdarzeni wolną wolą ludzie. Zaproponowana interpretacja będzie nawiązywać do znanej koncepcji Leibniza, zgodnie z którą z (nieskończenie) wielu potencjalnych światów Bóg wybiera i powołuje do istnienia świat najlepszy z możliwych.