Hanna Michalczyk: Nie ma ścisłości bez frywolności – koncepcja retoryki w ujęciu Ch. S. Peirce’a

Charles Sanders Peirce uważał, że etyka retoryki wymaga, by ten, kto „przykłada pióro do kartki” rozpoczął od poinformowania Czytelnika, jaki jest cel jego pracy i do czego chce w niej przekonywać; w ten sposób bowiem pozwoli czytającemu podjąć decyzję, czy dać się przekonywać, czy raczej nie zgłębiać dalej proponowanej treści. Pośród zadań retoryki wymieniał taką adaptację wszelkich form wypowiedzi, która pozwoli im na osiągnięcie określonego celu. Podkreślał także, że ludzie nie sięgają do słowników dla przyjemności, ale po to, by znaleźć w nich konkretne, precyzyjne i krótkie wyjaśnienia. Nie ulega wątpliwości, że jego pojmowanie retoryki różni się pod pewnymi względami od tradycyjnego rozumienia jej, jako ars bene dicendi.

W swoim wystąpieniu charakteryzuję retorykę w myśli Ch. S. Peirce’a i poszukuję odpowiedzi na pytanie,  jakie znaczenie według niego posiada retoryka w filozofii i nauce.