Czy świat jest matematyczny?

Za nami czwarta konferencja z cyklu „Wokół myśli Michała Hellera”, która odbyła się 10-11 grudnia 2011 roku w Krakowie. W poprzednich latach dokonaliśmy namysłu nad człowiekiem, zagubionym (a może właśnie odnalezionym?) we Wszechświecie (2008), poświęciliśmy weekend refleksji nad naturą czasu (2009), a zeszłoroczne zmagania dotyczyły kwestii (nie)Boskiej racjonalności (2010).

Pomysł na konferencję AD 2011 w pierwszej chwili mógł wydawać się kuriozalny. Owe dwa grudniowe dni wypełniliśmy referatami dotyczącymi kwestii: zła, piękna i umysłu. Co może łączyć te trzy, jakże odległe płaszczyzny? Wspólny mianownik stanowiło pytanie, zadawane wielokrotnie przez ks. prof. dr. hab. Michała Hellera: „Czy świat jest matematyczny?”. Tak też brzmiał temat spotkania. Wszystkie trzy – piękno, zło i ludzki umysł – prima facie wydają się owej matematyczności właśnie wymykać.

A zatem, czy matematyczne jest zło? A może raczej stanowi nieracjonalny wyłom w uporządkowanym świecie? Dalej: czy do poziomu struktur matematycznych można sprowadzić coś tak ulotnego jak piękno? A może w tych kwestiach liczą się tylko porywy serca i niepowtarzalna intuicja artystyczna? Trzecie pytanie, z którym się zmagaliśmy, dotyczyła kwestii umysłu – matematycznego czy matematyzowalnego? A może stanowiącego nieredukowalną całość, niesprowadzalną do żadnych obiektywnie ujmowalnych kategorii?