Damian Luty, Przypadkowość w filozofii matematyki Imre Lakatosa

Celem referatu będzie rozważenie, czy w filozofii matematyki Lakatosa zasadne jest mówienie o przypadkowości. Związana z tym będzie rekapitulacja Heglowskiej inspiracji zawartej w myśleniu Lakatosa. Z jednej strony bowiem dynamikę i sens rozwoju matematyki usytuował Lakatos poza jej ramami, to jest w historii „dowodów i refutacji” przeprowadzanych przez różnie umotywowanych matematyków, z drugiej – ta historia posiada swoją „logikę”, rozumianą tutaj jako proces dialektyczny, zgodnie z myśleniem Hegla. Uchylenie elementu Heglowskiego ma służyć zaprezentowaniu koncepcji, zgodnie z którą historia rozwoju matematyki według Imre Lakatosa daje się ująć przy pomocy kategorii socjologii wiedzy. Ma to z kolei służyć pokazaniu, że zakwalifikowanie matematyki do dziedziny nauk „quasi-empirycznych” nie pociąga za sobą jakkolwiek rozumianej przypadkowości do aparatu formalnego matematyki, a jest wyjaśnialna na gruncie zreinterpretowanej historii rozwoju matematyki w kategoriach socjologii wiedzy.