Łukasz Kwiatek: Czy matematyczność umysłu może być hipotezą empiryczną? Petera Gärdenforsa koncepcja przestrzeni konceptualnych i jej funkcjonalistyczny charakter

Funkcje umysłu, zdaniem Petera Gärdenforsa, szwedzkiego kognitywisty i filozofa, można opisać jako pewne operacje wykonywane na reprezentacjach umysłowych. Sformułowana przez Gärdenforsa koncepcja przestrzeni konceptualnych (conceptual spaces) pozwala na modelowanie reprezentacji umysłowych za pomocą wektorów, rozciągających się pomiędzy tak zwanymi wymiarami jakościowymi (quality dimensions), reprezentującymi poszczególne jakości (na przykład barwa, ciężar, czas, temperatura itd.)

Na bazie przestrzeni konceptualnych Gärdenfors zaproponował nowy sposób modelowania: tworzenia pojęć, semantyki, wnioskowań niemonotonicznych i rozumowań indukcyjnych. Geometryczne modelowanie funkcji umysłowych (w zamyśle Gärdenforsa) ma przede wszystkim pomóc w projektowaniu robotów, które będą w stanie wypełniać narzucone zadania, co wskazuje na funkcjonalistyczny charakter tej koncepcji.

W swoim referacie przedstawię koncepcję Gärdenforsa oraz jej wykorzystanie w konstrukcji maszyn, a także zastanowię się, czy koncepcja Gärdenforsa jest heurystyką czy ontologią umysłu i czy może zostać uznana za matematyczny model umysłu; a jeśli tak, to czy znaczy to, że – za punkt wyjścia przyjmując osiągnięcia konstruktorów, wykorzystujących przestrzenie konceptualne do projektowania robotów – matematyczność umysłu można uznać za hipotezę empiryczną.