Daremne żale

Daremne żale to jeden z najpopularniejszych wierszy Asnyka. Tu przytoczony w całości. Wyraża on typową dla Asnyka problematykę przemijania.

Daremne żale, próżny trud,

Bezsilne złorzeczenia!

Przeżytych kształtów żaden cud

Nie wróci do istnienia.

Świat wam nie odda, idąc wstecz,

Zniknionych mar szeregu:

Nie zdoła ogień ani miecz

Powstrzymać myśli w biegu.

Trzeba z Żywymi naprzód iść,

Po życie sięgać nowe:

A nie w uwiędłych laurów liść

Z uporem stroić głowę!

Wy nie cofniecie życia fal!

Nic skargi nie pomogą!

Bezsilne gniewy, próżny żal!

Świat pójdzie swoją drogą.

Utwór został napisany wierszem jambicznym czterostopowym i trójstopowym, z rymami na przemian męskimi i żeńskimi. Składa się z czterech strof czterowersowych rymowanych abab. To jeden z pierwszych w Polsce udanych wierszy jambicznych. Twórczość Asnyka była pod tym względem pionierska. Wiersze Daremne żale, Ta łza, Ulewa i Dałam ci moc to najlepsze polskie jamby w dziewiętnastym wieku.