Dałam ci moc

Wiersz Asnyka Dałam ci moc został napisany wierszem sylabotonicznym, jambicznym czterostopowcem i trójstopowcem. Klauzule i rymy są żeńskie, natomiast średniówki w dłuższych wersach męskie, co łatwo zaobserwować w tekście utworu.

Dałam ci moc nad sercem ludzi, —

Moc, której próżno przeczą,

Gdyż ona łzy i zachwyt budzi,

Wstrząsając pierś człowieczą.

Piękności czar — ten nie przeminie,

On wieczną jest potrzebą;

I ludzki duch wciąż za nim płynie,

W błękitne patrząc niebo.

Piękności czar — ten zawsze będzie

Nad światem dzierżyć władzę,

I swoją woń rozsiewa wszędzie

Kwiat każdy, co zasadzę.

Niechaj więc chłód i cisza głucha

Wśród świata cię nie ziębi:

Najlepszy siew twojego ducha

W serc cichej wejdzie głębi.

Tych śpiewnych brzmień, co ja poruszę,

Niepamięć nie pogrzebie;

Lecz, choćbyś dał swą całą duszę,

Nie żądaj nic dla siebie.

Nie żądaj nic od biednej rzeszy,

Zmęczonej życia znojem:

Ty rzucaj blask, co ją pocieszy,

I sercem nakarm swojem.

Idź sobie w grób, nieznany światu,

Bez żądzy sławy próżnéj,

Bez wieńców róż, bez mirtów kwiatu,

Bez bratnich łez jałmużny.

Ziszczenia snów, owoców trudu,

Nie pragnij tu oglądać:

Dałam ci moc nad sercem ludu, —

Nie możesz więcej żądać!