Morskie Oko

Morskie Oko to cykl pięciu sonetów Adama Asnyka. Pierwszy utwór realizuje schemat abab abba cdc ddc. Utwór został napisany kanonicznym trzynastozgłoskowcem ze średniówką po sylabie siódmej, zgodnie z tradycją Sonetów krymskich i Sonetów odeskich Mickiewicza.

I.

Ponad płaszczami borów, ściśnięte zaporą

Ścian olbrzymich, co w koło ze sobą się zwarły,

Ciemne wody rozlewa posępne jezioro,

Odzwierciedlając w łonie głazów świat zamarły.

Stoczone z szczytów bryły, mchu pokryte korą,

Po brzegach rumowisko swoje rozpostarły;

Na niem pogięte, krzywe, kosodrzewu karły

Gdzieniegdzie nagą pustkę w wianki swe ubiorą.

Granitowe opoki, wyniesione w chmury,

Rzadko tam żywsze blaski słoneczne dopuszczą...

I tajemnicze głębie kryje cień ponury.

Cisza — tylko w oddali gdzieś potoki pluszczą

Lub wichry, przelatując nad zmartwiałą puszczą,

Swym świstem grozę dzikiej powiększą natury.