Adamowi Pługowi
Błogosławione! te jasne i proste
Serca wierzące z słodyczą gołębią,
Które, przetrwawszy ciężką losu chłostę,
Szlachetnych pragnień w sobie nie wyziębią
I chociaż niemi burza nieszczęść miota,
Widzą wciąż piękno i dobro żywota.