İblisî Kaderiye

Bunlar, iyiliğin de kötülüğün de Allah’tan kaynaklandığını tasdik ederler; ama onlara göre bu bir çelişkidir. Hadiste de vurgulandığı gibi bunlar, Allah’ın hasımlarıdır. Şairlerin beyinsizleri ve benzeri zındıklar arasında bu tür sözler söyleyen, davranışlarıyla bunu anlatmaya çalışan ahmaklar çoktur.

Örneğin, şair Ebu’l A’la el-Maari şöyle der:

Hem taammüden adam öldürmeyi yasaklarsın

Hem de onun bir vadesinin olduğunu iddia edersin.

Onun bu iki halden kurtulmasına imkân yok ki.

Beyinsiz zındıklardan biri de şöyle der:

Yıldızları yaratır, bunların arasında da ayı halkeder. Sonra da:

Ey topluluk! Bunlara bakmayın, der. Güzel kadınları salıyorsun, ama hazırdakileri de ürküterek onlardan uzaklaştırıyorsun. Ateşi söndürün, diyorsun, bu ateşi buraya atan sensin...

Bunun gibi söyleyenin küfrünü ve öldürülmesini gerektiren nice sözü örnek göstermek mümkündür.

İyice düşünüldüğü zaman, iman edenler, Yahudiler, Hıristiyanlar ve Sabiiler gibi özünde sahih olan dinlerde kaderciliğin olmadığı, bu anlayışın iki batıl din olan Mecusilikten ve müşriklikten bunlara sirayet ettiği görülecektir. Ancak Hıristiyanlar ve onlara benzeyenler sabiiliğe, Yahudiler ve onlara benzeyenler de...(Orijinal metinde eksiklik var) Kadericiyelerin Sınıfları