1.
Rico is talking to his new friend, Fabian.
Rico : Sa kabilang kalye kami nakatira. Saan ka nakatira?
リコ : 僕らは道の反対側に住んでいるんだけど、君はどこに住んでいるの?
Fabian : Sa kalyeng ito, sa huling bahay sa bandang kanan.
ファビアン : この通りだよ。右側の一番奥の家だよ。
Rico : May kapatid ka ba?
リコ : 兄弟はいるの?
Fabian : Wala, nag-iisang anak ako.
ファビアン : いないよ、僕は一人っ子なんだ。
Rico : Ako rin, nag-iisang anak. Malungkot akong palagi dahil wala akong kalaro.
リコ : 僕も一人っ子なんだ。遊び友達がいなくていつもさみしい思いをしているんだ。
Fabian : Ako man, gayon din, Rico. Malapit lamang naman bahay ninyo sa amin, puntahan mo akong madalas.
ファビアン : 僕だってそうだよ、リコ。 家が近所なんだし、ちょこちょこ遊びに来てよ。
Rico : Oo. Pupuntahan kitang madalas. Pero Pupunta ka rin madalas sa amin.
リコ : いいよ。しょっちゅう遊びに行かせてもらうよ。でも君も僕ん所に遊びに来てよね。
Fabian : Oo. Sigurado iyan. Halika muna sa amin ngayon.
ファビアン : ああ、勿論だよ。さあ、先ずは僕の家においで。
Rico : Sige. Narito na rin lamang tayo sa kalye ninyo.
リコ : いいとも。何だかんだ言っても、君の家の通りに来てるしね。