Rzodkiewka

Rzodkiewka

  • ułatwia trawienie i poprawia apetyt

  • sprzyja wydalaniu z organizmu nadmiaru cholesterolu

  • stosowana przy kamicy żółciowej i nerkowej

  • stosowana przy zapaleniach gardła, anginie, zapaleniu oskrzeli

  • pomocna w przeziębieniach

  • łagodzi bóle reumatyczne

  • pomocna przy osłabieniach i przemęczeniach

  • podnosi odporność organizmu

  • stosuje się przy niedokrwistości

  • pomocna przy nerwobólach

  • wzmaga laktację

  • zapobiega podagrze

  • ma działanie bakteriobójcze

  • nie wskazana przy chorobie wrzodowej

Zastosowania: do sałatek i kanapek oraz do garnirowania potraw.

Roślina lecznicza:

Surowiec zielarski: korzeń rzodkwi, tzw. Radix Raphani. Najczęściej wykorzystywana jest w lecznictwie rzodkiew czarna. Zawiera olejki eteryczne, glikozydy, kwasy organiczne, przeciwutleniacze (indole).

Działanie: żółciotwórcze, żółciopędne, bakteriobójcze.

Stosowana jest w leczeniu chorób wątroby i dróg żółciowych (m. in. preparat Raphacholin). Ma bardzo korzystne działanie, gdyż nie tylko pobudza wydzielanie żółci, ale równocześnie niszczy w przewodzie pokarmowym niepożądane bakterie (często nawet te odporne na antybiotyki) i wirusy, odkaża też drogi oddechowe i moczowe.

Sztuka kulinarna: jest to warzywo korzeniowe o białym, bardzo pieprznym w smaku miąższu. Jest wyśmienitym źródłem witaminy C. W kuchni zachodniej stosuje się świeżą rzodkiewkę w sałatkach i przystawkach, lecz w Chinach i Japonii używa się jej również w postaci kiszonej.

Rzodkiew zwyczajna

Występowanie:

Rzodkiew pochodzi z wybrzeża Morza Śródziemnego, popularna roślina w naszych ogródkach.

Skład: Korzenie zawierają białka, aminokwasy, enzymy, Wit.B, C, kwasy organiczne, lipidy, węglowodany. Licznie występują substancje zawierające siarkę, antocyjany, sole wapnia, żelaza, magnezu, a szczególnie potasu.

Zastosowanie: Stwierdzono że rzodkiew wzmaga wydzielanie gruczołów przewodu pokarmowego, jest żółcio - i moczopędna.

Rozwodniony sok 30% jest zalecany jako środek żółciopędny. Sok z rzodkwi z miodem w proporcji 1:1 stosuje się przy nieżycie górnych dróg oddechowych, szczególnie gdy występuje chrypka i suchy kaszel.

Używa się od 1-2 łyżek przygotowanej mieszaniny 2-3x dziennie. Dawki dla dzieci są o połowę mniejsze.

Taką samą mieszaninę zaleca się profilaktycznie przy kamicy pęcherzyka żółciowego i kamicy nerkowej, a także przy miażdżycy tętnic. W takim wypadku pije się tę mieszankę przed jedzeniem, początkowo do 1/2 szklanki dziennie, a pod koniec miesiąca dawkę tę należy zwiększyć do 2 szklanek dziennie.

Rzodkiew stosuje się jako środek antyseptyczny, sok lub miazga z rzodkwi są używane do leczenia ran ropnych

i wrzodów.

Od dawna jest znany środek przy "łamaniu w kościach" i bóle stawów.

Sposób przygotowania tego leku jest następujący:

  • na 2 szklanki soku świeżego z rzodkwi daje się 1 stołową łyżkę sopli kuchennej, pół szklanki wódki oraz 3/4 szklanki miodu i wszystko razem starannie się miesza. Mieszaninę wciera się w obolałe miejsca a następnie obwiązuje się wełnianą tkaniną.

W medycynie ludowej rzodkiew z marchwią uznana jest za niezastąpiony środek przy niedokrwistości. Oto ludowy przepis przygotowania mikstury:

  • równie wagowo oczyszczone części rzodkwi i marchwi rozdrabnia się i wyciska z nich sok. Uzyskany sok zlewa się do pojemnika z ciemnego szkła i wstawia do nagrzanego wcześniej piekarnika na 3 godziny, wskazane jest by pojemnik nie był zamknięty. Tak przyrządzoną miksturę zażywa się przez 3 miesiące - jedną łyżkę stołową na 15 minut przed jedzeniem.