Miedź

Miedź

  • Jest potrzebna do wzrostu kości, funkcjonowania układu nerwowego i uwalniania energii. Dzięki niej organizm może łatwiej wykorzystać żelazo. Niedobór miedzi może być przyczyną anemii i osteoporozy. Znajdziesz ją w podrobach, roślinach strączkowych, orzechach i produktach pełnoziarnistych. Składnik mineralny ułatwiający wprowadzenie żelaza do hemoglobiny

  • we krwi pojawia się po 15 minutach od chwili przyjęcia

  • sprawia że tyrozyna bierze udział w pigmentacji skóry i włosów.

  • obecna jest w papierosach, tabletkach antykoncepcyjnych, spalinach zanieczyszczających atmosferę

  • współdziała z Wit. C

  • nie ma określonej normy zapotrzebowania dziennego ale osobom dorosłym poleca się dawkę od 1,5-3 mg.

Korzyści - podwyższenie energii witalnej organizmu przez zapewnienie efektywnego wchłaniania żelaza.

Choroba niedoborowa - niedokrwistość, obrzęki, wady kręgosłupa i możliwość reumatoidalnego zapalenia stawów.

Niedobór miedzi powoduje uszkodzenia tętnic i serca, może powodować nadciśnienie i powstawanie zakrzepów. Często dochodzi do zmniejszenia produkcji melaniny, barwika włosów i skóry. Przy niedoborze miedzi zwiększa się podatność organizmu na infekcje i choroby. Niedobór miedzi powoduje także ograniczenia wzrostu i płodności, zaburzenia sytemu nerwowego (migreny), a także osteoporozę.

Nadmiar

Długotrwałe spożywanie żywności o podwyższonej zawartości miedzi wiąże się z ryzykiem zatruć, na co są szczególnie narażone dzieci i niemowlęta. Nadmiar miedzi w diecie człowieka wywołuje różne zmiany metaboliczne, a odległe skutki wiążą się przede wszystkim ze zmianami w wątrobie, a w następnej kolejności z uszkodzeniem nerek, tkanki mózgowej oraz naczyń wieńcowych i mięśnia sercowego. Najczęstszymi skutkami nadmiaru miedzi mogą być zburzenia psychiki, uszkodzenia nerek, a także nadciśnienie tętnicze. Nadmiar miedzi może powodować anemię, zaburzenia funkcjonowania wątroby i układu oddechowego, nieżyty, zmniejszenie odporności, nudności i wymioty.

Źródła naturalne - fasola, groch, ziarna pszenicy, śliwki, wątroba, nerki, płuca, serce, krewetki, orzechy, podroby, grzyby, pełnoziarniste produkty zbożowe.

Suplementacja - występuje w preparatach wielowitaminowych i mineralnych w dawce 2 mg.

Toksyczność - rzadko spotykana.

Czynniki szkodliwe - nie ulega łatwo zniszczeniu

Rady

  • Chociaż miedź należy do istotnych składników mineralnych, rzadko jest stosowana w suplementacji.

  • Jej nadmiar może obniżyć poziom cukru, wywołać bezsenność, wypadanie włosów, nieregularne miesiączki i objawy depresji.

  • Jeżeli dieta jest bogata w mięso, produkty zbożowe pełnoziarniste i zielone warzywa, nie należy się martwić możliwością niedoboru

  • Warto pamiętać że gotowanie w garnkach miedzianych dodatkowo zwiększa zawartość miedzi.

Warto wiedzieć:

  • miedź wchodzi w skład dysmutazy ponadtlenkowej, enzymu unieszkodliwiającego wolne rodniki (związki rakotwórcze i wzmagające procesy miażdżycowe),

  • miedź w organizmie w 90% jest związana z białkiem - ceruloplazminą,

  • jeżeli do gotowania czerwonej kapusty, buraków używa się miedzianego garnka, czerwony barwnik zawarty w tych warzywach zmieni zabarwienie potrawy na kolor niebieskawy.