Fluor

Fluor - Wchodzi w skład fluorku sodu, związku syntetycznego dodawanego do wody pitnej oraz w skład substancji naturalnej - fluorku wapnia.

Zapobiega próchnicy zębów, chociaż duże dawki mogą wywołać przebarwienie.

nie ma ustalonej normy dziennego zapotrzebowania w diecie, wiadomi jednak że spożycie z fluorowaną wodą

pitną wynosi około 1 mg. dziennie.

Wzmacnia kości.

Choroba niedoborowa - próchnica zębów

Źródła naturalne - fluorowana woda pitna, ryby morskie, herbata

Suplementacja - nie występuje w zwykłych preparatach wielowitaminowych do powszechnego stosowania

w tabletkach podawany jest tylko na obszarach gdzie woda nie jest fluorowana

Toksyczność - objawy zatrucia mogą wystąpić przy spożyciu od 20-80 mg. dziennie

Czynniki szkodliwe - garnki aluminiowe

Rada!

• nie należy dodatkowo przyjmować tabletki fluoru bez zalecenia lekarza

Ważne!

Fluor, zatrucia ostre

1. Pierwiastek gazowy, bardzo aktywny, silnie utleniający. Związek z wodorem - fluorowodór i inne połączenia nieorganiczne i organiczne mają wielorakie zastosowanie w przemyśle. Wśród tych ostatnich niektóre są używane jako środki gryzoniobójcze (fluorooctany) i estry kwasu fluorooctowego (w Polsce obecnie wycofane). W żołądku ze związków fluoru uwalnia się wolny fluorowodór. Fluor w organizmie wiąże się silnie z wapniem, co prowadzić może do obniżenia jego poziomu w surowicy (hipokalcemii) w stopniu groźnym dla życia.

2. Działanie miejscowe fluoru i fluorowodoru na skórę oraz śluzówki dróg oddechowych i przewodu pokarmowego jest zbliżone do działania chloru i kwasu solnego, toteż objawy zatruć tymi substancjami są podobne. W działaniu ogólnym różnica polega na hipokalcemii, towarzyszącej zatruciu fluorem i jego związkami (tężyczka, zaburzenia czynności serca)

3. Leczenie: podaje się wapń doustnie w każdej postaci (chlorek, mleczan, glukonian lub węglan wapnia czyli kreda, mleko) oraz dożylnie glukonian wapnia (odtrutki specyficzne).

źródło: Medyczny Słownik Encyklopedyczny