- w Soliloquium 4,1: „Rozpal się zatem miłością i pragnieniem niebiańskiego życia świętych, gdzie istnieje
działanie bez zmęczenia,
spoczynek bez lenistwa,
gdzie życie bez znużenia,
chwała Boża bez ustanku”
- tamże: „Raduj się więc i wesel oraz rozważaj zapłatę za twą pracę, która naprawdę jest
tak hojna, że nie można jej policzyć
tak wielka, że nie można jej zmierzyć
tak cenna, że nie można jej oszacować
tak obfita, że nie można jej ograniczy
wg św. Bonawentury w Soliloqium rozdz. IV – aby zobaczyć jakie są radości świętych, które mnie oczekują
- zwracanie się do rzeczy niższych – „przejście ze śmierci do życia podwaja radość życia”
radość, że mocą Boską przezwyciężyli złych, strasznych i okrutnych wrogów
radość, że za pomocą Boskiej mądrości bądź uniknęli wszystkich zaniedbań i grzechów, bądź popełniwszy je, zaraz naprawili
radość, że dzięki Boskiej łaskawości uniknęli tak bardzo nieszczęsnych i nieskończonych mąk wiekuistych
- zwracanie się ku rzeczom zewnętrznym, czyli tych które są koło świętych
radość z tego, jak piękne miejsce zbudowała ci Boska mądrość – „miasto niebieskie”, bezpieczne miejsce pobytu, ojczyznę mieszącą wszystko co raduje
tam jest odpoczynek bez trudu; życie bez śmierci, młodość bez starości, światło bez ciemności, pokój niezmącony
radość z tego, jak przyjemne jest pożywienie, wspaniałe ozdoby, drogocenny skarb, jaki zgromadziła ci moc wiekuista
gdzie naszym pokarmem jest ów najświętszy Baranek czysty i nieskalany Jezus, Syn Boga Ojca i Maryi Dziewicy;
jego najczystsze Człowieczeństwo i najwznioślejsze Bóstwo służy do sporządzania najszlachetniejszych potraw;
tam będzie pragnienie, ale nie z konieczności; i będzie nasycenie, ale nie grożące obrzydzeniem
On sam się przypasze, każe usiąść za stołem i sam będzie nam usługiwał (Łk 12,37)
radość z tego, z jakim chwalebnym towarzystwem będzie się radował na wieki duch twój z Bożej łaskawości
„bez towarzysza posiadanie żadnego dobra nie cieszy (Seneka)
Tam wszyscy przez każdego i każdy przez wszystkich będzie znany
Będzie święta i doskonała miłość u sprawiedliwych:
że każdy będzie kochał swego bliźniego jak siebie samego,
z czego będzie płynąć drogocenne dobro, że każdy będzie cieszyć się dobrem drugiego, jak swoim własnym
co więcej węzeł świętej i doskonałej miłości sprawi to, że każdy będzie miał w drugim to, czego nie posiada jako nagrody za własną zasługę
Jakiż to będzie dzień, kiedy Maryja Matka Pana wyjdzie ci na spotkanie…?
Pomyśl o uczcie przygotowanej ci przez zastępy niebieskich aniołów, patriarchów, proroków, apostołów, męczenników, wyznawców, dziewic
- zwracanie się ku rzeczom wewnętrznym, czyli tych które są w świętych
radość z przemienionego życia
w wiekuistej ojczyźnie
serca błogosławionych wzajemnie się oświecają jasnością i prześwietlają czystością
tam patrzy się w twarz każdego i przenika sumienie
tam żaden duch nie ukrywa się pod zasłoną ciała przed oczyma drugiego
ciało też natychmiast będzie, gdzie tylko duch zapragnie
wszystkie zmysły będą spełniać swe czynności
wzrok będzie widzieć najwspanialsze piękno
smak będzie kosztować najsmaczniejszego przysmaku
węch będzie czuć najbardziej słodki zapach
dotyk będzie obejmować najrozkoszniejszy przedmiot
słuch będzie pełen coraz to nowej wspaniałej melodii
tam
nasze istnienie nie będzie zmienione; nasze poznanie nie będzie błądzić; nasza miłość nie dozna uszczerbku
nie będzie żadnego kalectwa, żadnej choroby, żadnej tępoty, żadnego zepsucia;
będzie nowe niebo i nowa ziemia
będziemy podobni do aniołów Bożych, choć nie wiekiem, to jednak szczęśliwością
będzie życie bez śmierci, młodość bez starości, radość bez smutku, pokój bez niezgody, wola bez niesprawiedliwości, światło bez ciemności, królestwo wieczne wolne od zmienności
tam będzie wszystko to co zechcesz, nie będzie tego czego nie zechcesz
radość z nowego ciała
nie takiego jakie mamy teraz i jakie znosimy z ogromnym bólem i zwyciężamy w wielkim znoju
z tego, które stanie się doskonale posłuszne i duchowe;
takie że będzie nam pociechą w kontemplacji i pomnożeniem wiecznej szczęśliwości
- zwracanie się ku rzeczom wyższym, czyli tym które są ponad świętymi
radość z Najwyższego Dobra, jakim jest nasz Stwórca, które zawiera w sobie rozkosz wszystkich dóbr
radość wpatrywania się w zwierciadło wieczności,
w którym widzimy wszystko co przeszłe, obecne i przyszłe;
poznajemy przez to zwierciadło boskiej jasności: Boga, nas samych i inne stworzenia
zobaczysz Króla niebios w całej swej krasie
opłyniesz rozkoszami w zdumiewającej wizji Boskiej jasności
zadziwisz się urzekającym widokiem siebie samego
rozprzestrzenisz się w doskonałym oglądzie na wszystkie stworzenia
radość z widzenia Boskiej jasności Królowej niebios i chwalebnego Człowieczeństwa Jej najświętszego Syna