Z kazań
na Zmartwychwstanie (pl)

Adnotacje na podstawie kazań św. Bonawentury
na Zmartwychwstanie Pańskie:

► Kazanie De nova vita in Christo

- Jak godnie uczcić Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego? – pyta się św. Bonawentura w kazaniu „nowe życie w Chrystusie” na tę uroczystość

- i odpowiada: „godnie czcimy Boga w Tajemnicy Zmartwychwstania, jeżeli upodabniamy się do Zmartwychwstałego Pana…, on jest wzorem, formą zasadą naszego życia”

- „nasze upodobnianie – wskazuje na podpowiedź z listu do Kolosan – obejmuje trzy elementy, na których polega rozwój życia duchowego”:

► Doskonałe i całkowite nawrócenie

• • → Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych,

  • doskonałe i całkowite nawrócenie dokonuje się w łączności z Chrystusem – „jeśli razem z”

  • 5 postaw, które ludzie przyjmują:

1. Jedni nie powstają i nie robią wrażenia, że powstają

• • Grzesznicy, którzy nie grzeszą może publicznie, ale wewnętrznie nie mają czystego sumienia i nie dążą do jakiegoś uczciwego nawrócenia

  • O nich święty Jan (1J 2,16): ulegli temu co nie pochodzi od Ojca ale od świata: pożądliwości ciała, pożądliwości oczu i pysze tego życia

  • Są jak ewangeliczni paralitycy – niezdolni do poruszenia się, przywiązani do swoich spraw, przyjemności, boleści, bogactw

  • do nich Pan mówi: „wstań, weź swoje łoże i idź do domu”

  • Często są to ludzie pyszni – na samym dnie grzechu – „powinowaci diabła”

2. Inni robią wrażenie, że powstają, lecz nie powstają

• • Są to hipokryci i obłudnicy

  • W Ap 3,1: „Znam twoje czyny: masz imię, [które mówi], że żyjesz, a jesteś umarły.”

  • Pozorne powstawanie - Powstają w wyobraźni, za podjudzeniem szatana

  • nie dążą do oglądania Boga, ale by się ludziom pokazać

- Godni pożałowania bo:

• • z powodu niezmiernego trudu, bo brakuje im miłości;

  • bo mimo mozołu, dzieła ich są bezpłodne;

  • z powodu podwójnej kary i winy za udawaną sprawiedliwość

3. Jeszcze inni powstają tylko pod jakimś względem, a nie całkowicie

- Pokutują za część grzechów i ulegają złudzeniom, że mogą osiągnąć trzy rzeczy niemożliwe:

• • uważają, że można się zbawić zachowując jad grzechu – nie można być zbawionym częściowo

  • budują, jednocześnie jeszcze więcej burząc

  • chcą przebłagać Boga lub mu się podobać, służąc równocześnie diabłu – nie można służyć dwóm panom…

4. Są też tacy, którzy powstają, ale nie z Chrystusem

• • Są to ci, którzy odchodzą od całkowitej pokuty, odstępują w chwili pokusy

  • Nie z Chrystusem, bo „Chrystus powstawszy z martwych już nie umiera i śmierć nad nim nie ma władzy” (Rz 6,9

  • Łk 6, 42: Ktokolwiek rękę przykłada do pługa a wstecz się obraca, nie nadaje się do królestwa Bożego

- Grzech potrójnie (???) ciężki:

• • bo szydzą z Jezusa, gdy zwodzą go fałszywymi obietnicami

  • wydają i zdradzają jak Judasz, mimo otrzymania pocałunku pojednania przez pokutę

  • ???…

5. Wreszcie ci, którzy powstają z Jezusem Chrystusem w sposób doskonały

• • Trwają w pokucie za wszystkie grzechy

  • razem z Chrystusem zostali przybici do krzyża (Gal 2,19) i nie chcą z niego zejść, mimo namów i pokus

- Potrójna korzyść

• • pomnożenie odzyskanej łaski

  • zapanowanie nad każdą obecną przeciwnością

  • całkowite bezpieczeństwo osiągnięcia wiecznej chwały

► Troska o działanie – żarliwe działanie

• • → szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.

  • W górze, tzn. tego co duchowe, a więc wiecznej chwały i tego co do niej prowadzi

  • Mt 6,33: starajcie się najpierw o Królestwo Boże i jego sprawiedliwość

- Trzy powody, dla, których należy się o to starać:

• • Z powodu ich godności lub niezwykłej wartości – wszystko inne to koheletowa marność

  • Z powodu pożyteczności ich posiadania – „bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci” (Łk 9,25)

  • Z powodu pewności i łatwości ich znalezienia – bo jak w księdze Mądrości czytamy „sama bowiem obchodzi i szuka tych, co są jej godni i objawia się im na drogach” (Mdr 6,17) – a każdy kto prosi otrzymuje (Łk 11,10)

► Zasmakowanie w pobożnej kontemplacji

• • → Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.

  • froneite - phroneō – myślcie! – sursum sunt sapite

  • [dosł.: myśleć, posiadać opinię; włączyć umysł; mieć (pewną) postawę, uczucia lub skłonności określonego rodzaju, aby być uważnym; skłonić czy nastawić myśl]

  • u Bonawentury – miłujcie…„miłujcie, to co w górze jest”

  • zasmakowanie w boskiej kontemplacji dóbr wyższych i wiecznych

  • „Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka” (Ps 34,9)

  • zasmakować rozkoszy niebieskich i płonąć pragnieniem rozkoszy

- to smakowanie sprawia trzy skutki:

• • lekceważenie dóbr ziemskich

    • „dobrze, że tu jesteśmy” (Mt 7,4)

    • św. Grzegorz: „jeśli rozważamy jakie i jak wielkie rzeczy przyrzeczono nam w niebie, traci znaczenie wszystko, co mamy na ziemi”

  • człowiek nie boi się żadnego dnia, nawet śmierci

  • człowiek wreszcie nie tylko nie boi się cierpienia, lecz nawet uważa je za słodkie

    • Dz 5,41 o Apostołach: „oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia [Jezusa].”