(Sc)huilplek

Als

De klok je ogen tot streepjes tikt

Het zwart je wimpers toestrikt

Tranen je zon besneeuwen

Je alles weg wilt schreeuwen

Je hoofd de sneltrein weer eens mist

Je verdrinkt in letters die waren gewist

Twijfels je hart omwroeten

Kleuren vervagen door het moeten

Zal ik

Je scherven tot mozaïeken lijmen

Je woorden tot verzen rijmen

Je wangen tot putjes kuilen

Je schaduw door licht inruilen

Je zorgen in troost verpakken

Je muren met gekus verzwakken

Je kilte tot een blos verwarmen

In mijn huilbare schuilbare armen

Hanne Van Kerschaver (5MTWE)

1e prijs 2018