(Tussen hemel en arrogantie)
Allerlei zilveren ogen
gericht naar de hemel,
verliefd op een illusie
een illusie van de lucht.
En ik?
Ik schrijf met het bloed
uit mijn aders
en hang de geronnen woorden
aan de wind.
Allerlei zilveren ogen
staren naar sporen
sporen van verdriet
uit mijn aders.
En ik?
Ik schaterlach
en denk aan jou.
Tom De Poortere
derde prijs 1995