In een kristallen druppel
spat de wereld open
de bron van wijsheid
vernietigd in één ruk
splijtend water
nachtelijk zwijgen tartend
glinsterende scherven
doden alle leven
mensen verdwaald
in blindheid zoekend
naar geluk en kralen van zandkorrels
tederheid en spiegels
weerkaatsen eeuwige liefde
donkere hemels
als dreigende schaduwen
verduisteren de sterren
de kristallen druppel
waarmee alles begon
stilte van angst
eeuwenoud en echoloos
wordt smetteloos uitgewist
het verleden bloedt
in een duister gewelf
de toekomst stopt
de kristallen druppel
op de bodem van een zwijgend meer
Frank Leroux
eerste prijs 1986