De schreeuw

Hij riep me

Hij riep “Mei!”

Verlangend naar de beloofde lente

Praatte hij

Over Munch en Macht

Over de grijze olifant in de witte kudde

Hij huiverde

Fluisterde

Met blauwbevroren lippen

Vloog de tijd voorbij

Hij schreeuwde waarheid

Naar elke toegeving

En zweeg tenslotte

Toen hem het zwijgen werd opgelegd

Wouter Verkerken

eerste prijs 1990