De schreeuw
Hij riep me
Hij riep “Mei!”
Verlangend naar de beloofde lente
Praatte hij
Over Munch en Macht
Over de grijze olifant in de witte kudde
Hij huiverde
Fluisterde
Met blauwbevroren lippen
Vloog de tijd voorbij
Hij schreeuwde waarheid
Naar elke toegeving
En zweeg tenslotte
Toen hem het zwijgen werd opgelegd
Wouter Verkerken
eerste prijs 1990