Ze galopperen door het leven
door oogkleppen begeleid
verklaren de oorlog aan seconden,
de romantiek is uit de tijd.
Maar het hippe roodborstje huppelt de gele forsythia tweekleurig.
Ze modderen om 't slijk der aarde
zijn door de poen begeesterd
de luxe maskert hun gevoelens,
door succeszucht overmeesterd.
Maar de vlinder kaprioolt uitbundig de vergeet-mij-nietjes aan elkaar.
In hun private mastodonten
spuwt de beeldbuis grijze stroop
die eigen fantasieën sluiert,
bant in persoonlijk biotoop.
Maar de libelle bekrast met één pirouette het spiegel-watervlak.
Maar niemand bekeek deze klanken der natuur,
behalve de stoeiende kleuters in het park.
Wouter Hillaert
tweede prijs 1993