Driemaal een
tè luid
fluitsignaal
en
het gazon laat fecaliën
schitteren.
Deemoed maakt zich
meester van de
ouderlingen,
zonder tijdverschil
neergevlijd in
het poëtische landschap.
Tedere, stramme strelingen
van rimpel over rimpel
glimlach bij de
koffie
Christophe De Cock
tweede prijs 1994