vandaag heb ik ze ingepakt, onze woorden
in een papieren jasje gehuld. zoals ik
laatst je sjaal rond je hals vlocht,
bang dat de grijze wind je ongenadig
meevoeren zou. gisteren nog gleden je ogen
door deze kamer en lachten de kleuren
van het behang die ons lied zongen.
en hoe de gordijnen lichtjes ritselden en
je dan stilletjes de maan uitblies, de
deur nog op een kiertje liet. vandaag
ben je verhuisd. ik zal de ramen
zachtjes sluiten en zelf de letters strelen.
Merel Pieters
eerste prijs 2000