Steen voor steen
bouwde ik met
harde hand
wat me door anderen
was aangereikt
de fundamenten
had je zelf al gelegd
geen reden dus
tot verwijten
zij legden me enkel
in de mond
- of erger:
in het hart -
wat jij slechts
achter je opeengeklemde lippen
liet plakken
ik kon niet eeuwig
op kiezels van jou
blijven wachten
Rini Vyncke
Derde prijs 2005