Van mijn herinneringen
heb ik
mijn geest
gevormd
eenzaam
van verlangen
Wispelturig
als de zee
rol ik me
- soms -
onwennig
in het
warme strand
om me dan
- wie weet waarom -
weer terug te trekken
een spoor
van verwarring
achterlatend
scherven van
heden en verleden
Diep
in mijn grot
van herinneringen
leef ik veilig
ongrijpbaar
maar
o
zo kwetsbaar
Helder Deploige
vierde prijs 1993