Publieksprijs
Meer dan 200 mensen brachten hun stem uit. Dit leverde een duidelijke winnaar op: Partituren van het leven, door Lotte Hertveldt. Dank je wel aan alle stemmers!
Partituren van het leven
Partituren
avonturen
Hoge en lage bomen
muzikale contrasten vertonen
Maatstrepen als steeds wisselende vormen
sleutels op balken vol levensnormen
Mensen bij elkaar
heldere geluiden nemen ze waar
Zwart op wit staat duidelijk geschreven
hoe je een passie door moet geven
Lotte Hertveldt
Publieksprijs 2016
Gedicht 1: Partituren van het leven
Partituren van het leven
Partituren
avonturen
Hoge en lage bomen
muzikale contrasten vertonen
Maatstrepen als steeds wisselende vormen
sleutels op balken vol levensnormen
Mensen bij elkaar
heldere geluiden nemen ze waar
Zwart op wit staat duidelijk geschreven
hoe je een passie door moet geven
Gedicht 2: Twee
Twee
Zo complex
Samen en toch alleen
Met drie
Of toch maar twee
Jullie twee
Zo simpel
Twee plus één is drie
Of toch maar twee
Jullie twee
Twee
Zo ideaal
Voor jullie
Niet voor mij
Gedicht 3: Drie seconden geduld
Drie seconden geduld
Ze is bij mij, maar toch voel ik me alleen.
Ze praat, haar lippen bewegen,
Maar ik hoor het niet, ik hoor niets.
Zelfs niet de loeiende sirenes en het getoeter van de auto’s,
Die ongeduldig in rijen rondom ons staan.
Met opengesperde ogen staar ik haar aan,
Maar toch zie ik haar niet, ik zie niets.
Zelfs niet de menigte mensen om me heen,
Die ons bekijken alsof we wilde dieren zijn uit de zoo.
Haar vingers strijken teder over mijn haren,
Maar ik voel het niet, ik voel niets.
Zelfs niet haar tranen die als dikke regendruppels op mijn gezicht vallen,
Die het bloed gezelschap houden op mijn wangen en voorhoofd.
Drie seconden, zo lang heeft het geduurd.
Zo lang gewacht in het leven,
Dat die drie seconden er niet bij konden.
Zo veel geduld in het leven,
Dat die drie seconden alles weg kunnen rukken.
Drie seconden later dat het licht op groen springt.
Drie seconden later op het gaspedaal geduwd.
Drie seconden later overgestoken.
Maar het geduld was op.
Gedicht 4: Maanvlucht
Maanvlucht
(drie)
Lanceer mij
(twee)
Vul dat hoofd van mij
Met sterren
(een)
Nu
–Bestemming bereikt–
Gedicht 5: Zee
Zee
Haren zweven
op de stem van de wind
Voeten begraven
zich in 't knisperende zand
Ogen begrijpen
de kuren van 't water
Mijn neus voelt
de geur van 't zand
Handen zoeken
naar andere handen
De mijne vinden
– toevallig –
die van jou
Gedicht 6: Verdronken vluchteling
Verdronken vluchteling
Zwijgend nam de zwarte zee
haar nieuwe ziel op
Tranen hadden hem daarheen gebracht
Tranen waren zijn reisgezel
Zielloos nam de zwarte zee
zijn zilte tranen op
Verdriet had zijn pad gekozen
Verdriet verdronk met hem
Zomaar nam de zwarte zee
zijn vele verdriet op
Zoekend waren zijn ooghoeken
Zoekend waren zijn vingertoppen
Zoekend naar een spoor van liefde
Maar de liefde had hem gevonden
in een omarming met de zee.