Hij vergat zichzelf,
al piekerend en sakkerend
in zijn zwart gewelf.
Op welke manier doe ik er toe,
word ik bewonderd en besproken, vroeg hij zichzelf moe.
Ik ben alleen, besefte hij geschrokken
en knipoogde om in de duisternis een reactie te ontlokken.
Hoe goddeloos dacht hij bitter, hier ligt de grens.
Hij maakte een vlugge schets
en schiep de mens.
Elke Goossens
Tweede prijs 2004