Wiegend op de vleugels van de wind
laat hij zich meedragen, gezwind,
naar het diep verscholen plezier
waar mensen levens vergokken voor simpel vertier
hij drinkt er bier met Gezelle, Gezellig
hij danst er met de chimpansees die waanzinnig lachen
en hem thee aanbieden, in diepe kopjes, in ruil voor zijn gedachten
menig monnik wil hem wierook schenken
hij grijnst voor twee, de invloed van LSD
niet langer zwevend maar scheldwoorden kotsend,
overgevend,
verschuilt hij zich in de tuinen van Babylon
waar hij de heesters telt en de olijfbomen verplant in de schaduw van de ondergaande zon
op de Himalaya doezelt hij half in, en ziet er met een oog
(of kom, misschien met net iets meer)
Eskimo's die wasberen leren zingen en nog allerhande andere dingen
en Quasimodo, die schrok zich een bult,
eigen schuld
terug naar je toren misbaksel,
ga je klokken luiden en dans voor je Boeddha
want de klok klinkt nooit zo hol als morgen
en ze klinkt weer, alsmaar meer,
ze roept schril, en ik wil ontwaken maar het lichaam wil niet mee
ik wil vluchten maar
te laat,
de schemering haalt mij in
en slaat mij met haar roede
ik open de ogen
zie realiteit
een wereld van verschil
Pieter-Jan Borgelioen (6 LAMT)
derde prijs 2008