onder de huid dragen ze uniformen
statisch, onbewogen
het rechterooglid opgeheven
doffe metaalglans ontluikt
het moet jeuken, daar binnenin
als ze later natgeregend
oplichten in de schijn
van de maan die achter de wolken verdwijnt
springen hun lippen
- klap
klaproos,
zwijgend bloeien monden vuur
onder de uniformen dragen ze huid
Marie Borremans (3 GRLA)
derde prijs 2009