Met een lege blik

Met een lege blik

staar je naar

het venster en misschien

naar buiten

je handen maken

een krassend gebaar

in je gedachten,

die verre stem

roepend naar

je naam

maakt je verward

voor even, treur

maar

verder in je koepel

van eindeloos verdriet

ik zit hier

naast je

naast jou op

die grote, oude stoel

weet je nog

nee

Ach, je vreemde taal

vertelt nog één lang vervlogen

moment

we nemen langzaam

afscheid

oma.

Je bent dement

maar dat

weet je ook al niet meer.

(Melissa Van Quaille, 2de prijs 2001)

Melissa Van Quaille

tweede prijs 2001