87. De slapers van de ISC

De beroepsmatig en privé mislukte en met complexen beladen Maurice Dunbee wendt zich in april van het jaar 2044 tot de Intertime Sleeping Company, die mensen met problemen een diepslaapperiode aan van 50 tot 300 jaar aanbiedt. Dunbee wil zich voor een periode van 300 jaar in een diepslaap laten brengen om zo zijn problemen te omzeilen.

Op verzoek van Dunbee’s vrouw Jeanne gaat de privé-detective Richard Kennof, die vroeger als agent voor de solaire veiligheidsdienst heeft gewerkt, op onderzoek uit. Na een voorbereidingsfase van drie weken dient Kennof zelf een aanvraag in bij de ISC om voor een periode van 50 jaar in diepslaap gebracht te worden. Na enkele voorbereidende gesprekken wordt hij uiteindelijk naar de slaapgrotten gebracht. Van zodra hij binnen is gaat hij met behulp van enkele technische snufjes, die hij geleend heeft van zijn vrienden bij de solaire veiligheidsdienst, op onderzoek uit. Al snel ontdekt hij dat de 2000 mensen, die in de slaapgrotten binnen gekomen zijn, in werkelijkheid via een materiezender in het Droefuniversum gebracht werden en dat de slaaptanks in werkelijkheid jonge Droefs bevatten die gecamoufleerd zijn met een bioplastmasker.

Tijdens een experiment met een materiezender hebben de Droefs toevallig ontdekt dat de ze een persoon uit hun universum naar de Aarde kunnen transporteren als daar op hetzelfde moment een materiezender geactiveerd wordt. Met behulp van de gewetensloze zakenman Owen Cavanaugh werken ze een plan uit om in het geheim een invasiemacht naar de Aarde over te brengen.

Het plan mislukt echter als Kennof na zijn ontdekkingen Shane Hardiston op de hoogte brengt en de solaire veiligheidsdienst te hulp komt. Tijdens de bestorming van de slaapgrotten breekt er echter brand uit in het complex en wordt de materiezender en de slaaptanks vernietigd. Hierbij komen alle Droefs om het leven. Over het lot van de 2000 mensen in het Droefuniversum bestaat er echter geen uitsluitsel.