70. De laatste dagen van Atlantis

Er is blijkbaar iets misgegaan tijdens de celdouche van Bully want hij wordt steeds maar jonger. Daar HET na de terugkeer uit de semi-ruimte niets meer van zich heeft laten horen, kunnen ze hem ook niet om raad vragen. Atlan komt op het idee om Bully nogmaals een cellenbad te laten nemen in het tijd gebied van de Droefs. Het fysiotron wordt met hulp van Homunk uit de grote hal verwijderd en op een groot transportplatform bevestigd. Met behulp van een lenzenveld dringen de Terranen weer door in het Droef-universum en komen terecht op een planeet met een chlooratmosfeer waar zeer krachtige stormen woeden. Hier krijgt Reginald Bull een nieuwe celdouche. Tijdens het experiment vallen de droefs echter aan, maar Perry Rhodan heeft de nodige voorbereidingen getroffen en als vlug krijgen ze de hulp van de Donderkoppen en de jachteskaders van de DRUSUS. Deze kunnen de Droefs lang genoeg tegen houden of vernietigen. Als de termijn van de celdouche verstreken is, blijkt dat het experiment geslaagd is en dat Bully weer de oude is.

Tijdens de aanval van de Droefschepen herinnert Atlan zich feiten uit zijn verleden en brengt hij Perry op de hoogte van de afwijkende SDL techniek van de Droefs. De Droefs springen namelijk niet door de hyperruimte maar ze vliegen er gewoon door zodat de schokgolven van de dematerialisatie en de materialisatie niet optreden. Ze overwinnen de hyperruimte in één langgerekte vlucht met miljoenen malen de lichtsnelheid.

Na de terugkeer van de Terranen in de normale ruimte geeft HET telepathisch te verstaan dat hij moeite heeft gehad met de terugkeer van Zwerver uit de semi-ruimte en dat hij daardoor een groot deel van zijn psychische massa heeft verloren. Door het experiment met Bully is HET er echter in geslaagd om terug te keren. Atlan krijgt ook te horen dat zijn celactiveerder van Zwerver afkomstig is en dat HET deze eigenlijk gegeven heeft om zichzelf te beschermen.

Door de gebeurtenissen van de afgelopen uren begint Atlan door de dwangmatige impulsen van zijn extrabrein weer te vertellen over zijn vroegere confrontaties met de geheimzinnige vijand uit het Droef-universum en waarom hij de eenzame in de tijd is geworden.

Een jaar na de eerste gevechten met de onbekenden uit de vreemde tijdzone is de rust op de kolonie Atlantis teruggekeerd. Tussen de Arkoniden en de inboorlingen worden ondertussen talrijke huwelijken voltrokken. De als gouverneur van het westelijk land aangeduide kruisercommandant Incar, wordt er door de inboorlingen als een soort ‘godkoning’ vereerd. Als Larsaf III (of de Aarde) opnieuw door overlappingfronten bedreigd wordt en vreemde schepen er in slagen om via grote labiele energietrechters door te dringen in het normale universum, besluit Atlan om de vijand op zijn eigen gebied aan te vallen. Een bliksemaanval wordt uitgevoerd, maar door het verschil in tijdverloop verliest Atlan 9 dagen. Als hij terug komt blijkt dat Larsaf II reeds aangevallen wordt door de vreemdelingen en dat de overlappingfronten de planeet direct bedreigen. Met zijn twee schepen valt Atlan de vijand aan maar de overmacht is te groot. De basis op Atlantis wordt het eerst vernietigd en daarna volgt de slagkruiser PAITO, maar ook de TOSOMA wordt zwaar beschadigd. Daarom besluit Atlan om de bemanning te evacueren naar de onderzeese koepel. Omdat Atlan de enige nog levende Arkonide is die met zijn individuele celtrillingen de koepel kan openen, wordt hij door kapitein Tarts hardhandig uit het schip verwijderd. Samen met luitenant Cunór daalt Atlan af om de koepel te openen terwijl Tarts zijn best doet om de vijandelijke schepen af te leiden. Ondertussen beginnend de overlappingfronten Atlantis te vernietigen en te ontvolken. Als Atlan de koepel geopend heeft gaat hij terug naar het oppervlak om de TOSOMA op te roepen, maar het reusachtige schip antwoordt niet meer en Atlan vreest het ergste als hij in de lucht een nieuwe zon ziet verschijnen. Door de oprukkende overlappingfronten is hij echter gedwongen om zich onder water terug te trekken. Na vier maanden keren de beide Arkoniden naar het oppervlak terug. Atlantis is ondertussen bijna geheel onder het wateroppervlak verdwenen door de verandering van de ashelling van de planeet. Verkenningsvluchten tonen aan dat alle kolonisten en oorspronkelijke bewoners van Atlantis verdwenen zijn en dat enkel de barbaren uit het noorden niet opgeslokt zijn door de overlappingfronten. Tijdens één van deze vluchten wordt Cunór ook nog eens door een barbaar gedood zodat Atlan als enige overblijft. Hij trekt zich terug in de onderwaterkoepel en laat zich door zijn robot Rico in een diepslaap brengen.